Innolation: Onderzoekers & Ontdekkers

Remco (00:00)
We zijn heel erg gewend vanuit ons schoolsysteem en vanuit gewoon hoe we denken over leren. Dat het iets is wat je in je hoofd moet stampen. YouTube video's kijken, blogs lezen, weet ik wel wat. Maar ik denk dat een veel natuurlijkere vorm is van leren. Is om eigenlijk gewoon te spelen en een spelerwijs te ontdekken. Doordat je gewoon iets wilt bouwen en dat je denkt van wat heb ik daar nou eigenlijk voor nodig?

Ik denk dat als veel meer mensen op die manier zouden leren, zouden ze ook veel meer plezier halen uit de reis van het leren.

Remco van Riet (00:38)
We houden allemaal van reizen en op vakantie gaan, maar genieten we van de reis van het leven. Ik ben Remco, innovator en wereldreiziger en dit jaar neem ik jullie mee op reis in een wereld van experimenteren, ja zeggen en doen. We bewandelen nieuwe paden.

We klimmen bergen, vinden rust aan het water en staan soms op de rand van de afond. Wees niet bang op te struikelen, dat hoort erbij. Ontmoet elke week een nieuwe gids die ons inspireert om wel de volgende stap te zetten. Samen doorbreken we vizieuze cirkels en bevrijden we onszelf van de automatische piloot. We ontdekken de essentie van innovation, een manier van leven waar vrijheid en productiviteit samen komen. Ga je mee op avontuur?

Remco (01:18)
Mark is net terug uit Azië. Al meer dan tien jaar ondernemer van een poffertjeskram in Zweden tot zijn geweldige community crew waarbij hij de midden van de tofste events honderden internationale ondernemers heeft samengebracht. Dat is echt heel vet om daar altijd bij te zijn.

Maar ja, voor iedereen die alle oerzaaie e -learning modules op werk helemaal zat is, weet hij als geen ander leren weer speels te maken. Met zijn bedrijf Mental Lemonade zorgt hij naast plezier er ook voor dat je alle lessen en modules beter onthoudt. En levenspelend leren, reizen en de kracht van de community komen vandaag allemaal naar voren. Je staat er nooit alleen voor. Hey Mark, jouw eerste onderneming was die van Poffertjesbakker in Zweden.

Dat klinkt echt wel zo 'n idee waar je met vrienden het over hebt, maar het vervolgens nooit gaat uitvoeren. Waarom ben jij wel gewoon in actie gekomen? Nou, ik kwam net van de UDU toen eigenlijk. En ik wist gewoon dat ik wilde ondernemen. En ik had toen een vriendin die woonde in Zweden. En ik had natuurlijk gesudeerd gewoon in Amsterdam.

En ik zat te denken van wat ga ik nou in Gos nou doen? Ga ik hier gewoon een baan nemen? Ga ik gewoon een gek idee starten of ga ik naar Zweden? En ik had gewoon zoiets van ja, ik wil bij haar zijn, ik wil naar Zweden en ik wil ondernemen. Dus ik ga daar gewoon naartoe en ik zie het wel. Dus zo is het begonnen. En toen ik eenmaal in Zweden was...

had ik natuurlijk nog steeds geen idee, want ik had niet een soort van voorlieftje voor poffertjes ofzo. Nee, af en toe één keer per jaar had je het wel veel vaker. Nou niet eens denk ik. Het was gewoon zoiets van ja het bestaat en het is soms wel lachen, maar het is niet iets waar ik me aangetrokken tot vroeg.

Maar ja, in Zweden is dat natuurlijk anders. Dus ik ben gewoon ideeën gaan verzamelen, dingen die me leuk leken. En ik had heel erg iets met eten, dus ik wilde eigenlijk restaurants. Maar ja, dan ga je dat onderzoeken en denk je, daar heb je wel echt flinke investeringen voor nodig. En dat voelde gewoon te heftig voor iemand die net klaar was met studeren. Food truck ook, dat is echt bizar duur nog, dat verwacht je eigenlijk niet.

Maar toen kwam ik op het idee van een food bike. En dat kon ik eigenlijk wel in een paar maanden de centen kon ik daarvoor verzamelen. Dus ik had even een kort baantje genomen voor drie maanden bij de U in Zweden.

En toen was ik gewoon mensen poffertjes, ik was gewoon poffertjes gaan maken voor mensen en die was ik aan mensen gaan geven. En die wilden, ja het is echt super lekker, dat moet je doen en zo. En toen kreeg ik een beetje de motivatie ervoor. En toen heb ik een bakfiets ontworpen, een website. En die bakfiets is gemaakt in Nederland en toen naar Zweden gebracht.

En toen ben ik gewoon de straat opgegaan en ben ik gewoon gaan verkopen. Ja, mooi zeg. Dat je toch gewoon... Ja, het ben ik aan het doen. Zeker met zo 'n idee. Helemaal als een man's zaak alles opgezet. Ja, het was echt een super tof ervaring en ook een soort van... Ja, snelcursus in ondernemen. Ik heb daar echt superveel geleerd. En ja, achteraf denk ik van...

Ja, het is niet de slimste idee of zo, maar dat wist ik toen ook al wel. Maar gewoon de lessen die je eruit haalt zijn gewoon super waardevol voor de rest van je leven. Wat voor lessen heb je eruit gehaald?

Nou, ik heb heel veel over mezelf geleerd. Dus wat ik eigenlijk merkte in dat hele poppetjesbakavontuur is dat ik het super tof vond om het concept te maken. Dus de bakfiets, het design, de website en gewoon zorgen dat het een kloppend concept is waar mensen van kunnen houden. Weet je wel? En eigenlijk het operationele stuk, dus iedere dag, weet ik wel, die poppetjes maken...

De straat op, gestaan te bakken enzo, dat vond ik echt super zwaar. Dus daarmee heb ik het ook helemaal kapot op gegaan. Maar over de jaren heen heb ik dat nog een paar keer herhaald gezien. Dat ik dit concepten bouwen eigenlijk het allervetst vind. En dat is daar eigenlijk begonnen, zou je kunnen zeggen. Komt dat omdat je van nature heel veel creativiteit hebt? Ik denk het ja, ik heb heel veel creativiteit.

Ik wil dat op een manier uitbrengen en hoe maak ik dat niet zo vanuit. Daarom kom ik bij concepten. Concepten brengen verschillende aspecten van creativiteit samen. Niet alleen het visuele, maar ook de tekst. Eigenlijk ook het gevoel. Het is een stukje branding. Het idee wat straks in mensen in hun hoofd speelt is een combinatie van allerlei elementen.

En dat noem ik een concept en dat vind ik gewoon super tof om mee bezig te zijn. Is het ook en misschien ook juist, je hebt dat op operationele ook meegemaakt. Stond je de hele dag dan bordjes te verkopen in heel England? Nou, je moet het zo zien. Je begint vaak al de avond van tevoren. Dan maakte ik het beslag of prepareerde ik de dingen die ik de volgende dag nodig had. Toen liet ik het overnight in de koelkast staan ofzo.

Toen ging het reizen. En toen deed ik het in Emmerz de volgende ochtend en zette ik alles op die fiets. Ging een stukje fietsen naar de plek waar ik dan kon staan. Dat was trouwens ook nog een hele journey om de juiste plek te vinden. Want de eerste dagen dat ik ergens ging staan dacht ik, dit is echt midden in de stad. Super goede plek. Maar toen waarde ik gewoon volledig weg. Echt gewoon alles lag op de grond en ik kreeg de pan niet aan. Mensen stonden drie uur lang in de rij om gewoon poffertjes te krijgen. En het lukte maar niet. Maar ja.

Ja, dat is als toeniel 82 wel grappig, want je moet het gewoon leren. Maar goed, als je die plek helemaal hebt, ga je daar dus gewoon staan. En dan ging ik gewoon bakken. En vaak maar voor een paar uur. Ik denk, nou ja, ik stond er iets voor de middag en ik ging rond een uur of drie weer weg. Want ja, dan moest ik gewoon gaan afbouwen, alles schoonmaken en dan rond een uur of acht of zo of zeven was het pas weer klaar.

Flinke werkdag eigenlijk. Het was echt super hard werken en daardoor kon ik ook maar een dag om drie per week ofzo, dat ik er echt kon staan. Dat was ook wel prima, want vaak was het ook niet zo lekker weer, maar meer trok ik gewoon niet. Ja, maar echt, je doet vandaag nog steeds, spelen en leren is echt iets voor jou. Ik denk dat dit avontuur daar eigenlijk een heel mooi voorbeeld van is. Waarom denk je dat spelen en leren zo goed samengaan? Nou ja...

Ik hou altijd wel van dingen gespenende wijze ontdekken. Dus je kan gewoon op je laptop naar YouTube kijken, informatie tot je nemen. Eigenlijk precies zoals we dat doen op de universiteit en op heel veel scholen. Maar ja...

Ik heb heel veel creativiteit en dat voelt gewoon niet creatief. Het voelt gewoon alsof je informatie in je hoofd aan het pompen bent. Een soort van zenden en ontvangen. Ja, en vervolgens moet je nog leren hoe je die informatie kan gebruiken. Dat is een heel ander stuk. Terwijl het voelt voor mij veel natuurlijker om dat te combineren. Dus dat je zegt van, nou ja, ik heb iets wat ik wil bouwen. Daarvoor moet ik bepaalde informatie tot me nemen. Maar ja, daarvoor kan ik ook gewoon gaan bouwen.

En ik denk dat als je dat tegelijkertijd doet, dat is dan voor mij meer spelen. Dat is eigenlijk precies hoe ik die poffertjeszaak ben begonnen. Ik denk dat je daar uiteindelijk veel meer van leert. Maar ook gewoon dat het veel leuker is om het zo te doen. Je bent gewoon veel dynamischer bezig. Je engage verschillende delen van je brein. Je bent niet alleen maar aan het stampen. En ja, dat voelt voor mij in ieder geval gewoon heel natuurlijk. Ja, inderdaad veel mensen denken dat leren niet leuk is, want je denkt aan de...

aan de schoolboeken, aan de examens, maar het is natuurlijk ook hartstikke tof om iets nieuws te leren. Als we het bijvoorbeeld op een sport hebben, vinden mensen het wel leuk. En wat doe je met sporten? Je slaapt net aan het rekken, of je trapt tegen een bal, of je bent met gewichten bezig. Het is natuurlijk allemaal een soort van actieve vorm van leren. Ja, zeker. Ja, heel nice. Als we dan even kijken, Mark, je bent sowieso man van de wereld. Je hebt ook het verleden ook in het buitenland gestudeerd.

Of een exchange heb je gehad. Je bent net terug van een reis. Wat heeft je altijd getrokken aan de wereld ook buiten Nederland? Nou, ik heb me eigenlijk al van jongens af aan gevoel dat ik me nog niet echt Nederlander. Dus dat troeg er wel aan bij. Ik denk dat dat eigenlijk komt door...

gaming en gewoon films. De meeste games en films die we vroeger hadden die zijn toch Engels en daardoor had ik wel een bepaalde voorliefde voor Engels en het voelde ook belangrijk voor mij dat ik Engels leerde en dat goed leerde spreken en vervolgens ook gewoon meer leerde kennen dan alleen Nederland. Dus dat zag er echt al super vroeg in en vervolgens ben ik gewoon... ja...

In mijn studiejourney als het ware, ben ik gaan kiezen. In eerste instantie koos ik voor architectuur. Dat was een vrij internationale studie, maar dat deed ik wel in Nederland. En toen merkte ik dat het gewoon niet was. En toen wist ik eigenlijk niet wat ik moest gaan studeren. Maar het ene ding wat ik wel wist, dat het gewoon internationaal moest zijn. Dus toen ben ik de International Bachelor of Communication & Media in Rotterdam.

Ik wist eigenlijk niet zo goed wat het inhield, maar ik wist wel dat je gewoon makkelijk op exchange kon en zo. Dat er heel veel mensen van verschillende culturen waren en dat trok me gewoon enorm. Dus aan de eerste instantie was ik ook uitgeloot, dus ik mocht niet meedoen, maar toen heb ik gewoon die mensen gebombardeerd met beeldjes van ik wilde het zo graag en uiteindelijk, u hebt dat gewerkt. Dus ook gewoon meer ervoor gaan en alles geven? Ja, alles geven en ze werken natuurlijk niet altijd, maar toen wel. En ja, dat is...

Dat heeft denk ik wel echt mijn internationale kijk nog meer gevoed. Toen natuurlijk namens mijn studie... Nou tijdens mijn studie ben ik naar Hongkong geweest, op exchange. Namens mijn studie ben ik naar Zweden verhuisd. Ja, dat zijn gewoon allemaal dingen waardoor je meer een man van de wereld wordt dan een man van Nederland. Ja, ja, exact. Je hebt ook de laatste jaren de hele community opgebouwd. Wat ik ook tof vond is dat je juist op de ene of andere manier...

ondernemers vanuit Kenia, eigenlijk alle plekken van de wereld, wist je ze altijd bij elkaar te vinden. Die dat ook ergens in Nederland zijn. Hoe ben je op dat idee gekomen om echt een community te gaan bouwen? Nou, eigenlijk is dat wel grappig, want ik kwam toen net terug van dus ook een lange reis. Ik was net langer dan een jaar, had ik als Ditch -tonoom uit rondgetrokken in Azië. En op een gegeven moment...

had iemand mijn LinkedIn berichten daarover gezien en die vond het fucking vet wat ik deed. En toen zijn we samen met Drijf begonnen. Dus toen ben ik eigenlijk voor hem terug naar Nederland gekomen.

Maar ik denk dat veel mensen die langere tijd hebben gereisd zullen herkennen dat het gewoon echt wel een soort van terugval is als je dan weer in Nederland bent. Het kan heel opgesloten voelen. Ik was lang weg geweest, had in meerdere landen gewoond. Dus ik had ook geen sociaal netwerk meer. Ik had geen huis dus ik woonde bij mijn ouders weet je wel. Gewoon zoveel dingen wat me zo eenzaam deed voelen eigenlijk.

en dan ook nog ondernemen, dus ook geen directe collega's hebben buiten die co -founder van mij die ook nog in een hele andere stad woonde, dus ik zag hem niet iedere dag. Ja, het was gewoon eenzaam. Ik heb toen wel de keuze gemaakt van ik wil nu in Nederland zijn en ik geloof heel erg dat je de maakbaarheid van dingen, dus dat je dingen echt kan creëren.

Dus ik heb gezegd van ik ga het aan mezelf bewijzen door gewoon het leuk te maken in Nederland. En dat kan je natuurlijk op veel manieren doen. Maar mijn manier was gewoon om een community te starten. Want ik ben destijds naar heel veel events geweest, heel veel plekken waar ik mensen kon ontmoeten. Maar het was hem gewoon niet. Heel formeel kaartjes uitwisselen en heel erg sales pitchen van de een op de ander. Ja, dat en...

Het voelde gewoon niet of ik echt met mensen kon connecten. Ook al waren het ondernemers of ook al waren het geen ondernemers. Het was gewoon niet dat ik een verbinding kon voelen met die mensen. Zeg misschien meer over mij dan over die mensen, maar ik dacht gewoon, als ik het niet kan vinden, dan ga ik het zelf starten.

Dus toen ben ik crew begonnen, dus werk op z 'n kop uitdrukken. Dat is ook weer een concept. Wat ik tof vond om te maken. Dat had ik er nog even zo gestaan. Ja, het was echt het idee van ondernemers samenbrengen op een speelzaam manier. Dus samen zetten we werk op z 'n kop. En ja, zo is dat gaan rollen. Eerst gewoon offline events, mensen samenbrengen op een speelzaam manier. Toen kwam corona, dus allemaal online gegaan.

en daar vervolgens weer, ja, hadden mensen weer heel verwoest, had het flyen die mensen, dus zodra ik er weer over was, zijn we weer offline gegaan. Ja, dat is echt nog het netwerk wat ik daar aan over heb gehouden, is echt nog het netwerk, ja, wat ik nu gewoon dagelijks gebruik en wat ik heb met die mensen doe ik samen projecten en nu doe ik met jou weer een podcast, we hebben elkaar ook weer door Crew Her ontdekt eigenlijk.

En gisteren sprak ik met Leo, Leo de boekhouder, over hoe zit het nou met de boekhouding van een VOF, want ik heb nog niet zo lang een VOF een tijdje terug gehad. Ja, het is gewoon super waardevol om al die mensen te kennen. Je ziet ze niet iedere dag, maar je weet gewoon dat ze er zijn en je weet gewoon dat die band goed is. En dat voelt heel rijk.

Wat mij altijd bijblijft inderdaad, als je het vergelijkt met andere events, is dat je toch heel erg zakelijk jezelf voorstelt als je mensen weet kennen. Bij Crew was het heel vaak ook een speelselement of je ging samen die blokkantoor bouwen en daar omheen praten over ondernemen, maar ook had je kaartjes van...

Wat is je grootste geheim, wat is je grootste angst? Dat je meteen een soort van deep dive wil maken met iemand die je nog nooit hebt gezien. Maar na 5 of 10 minuten weet je zoveel over die persoon. Dat je denkt van, die is al part of my crew. Dat is mij in ieder geval altijd bijgebleven.

Ja super nice. Met die spelers proberen we juist ook mensen zich kwetsbaar te laten opstellen. We zijn heel erg gewend om een soort van personage van onszelf te bouwen waarvan we voelen dat het voldoet aan de normen om ons heen.

En door die spelletjes en door gekke dingen te doen, hoopte ik dat ik dat een beetje kon doorbreken. Dat mensen toch weer in een soort van relaxed, spils, een beetje thuis vibe komen. Waardoor ze dus ook persoonlijke dingen delen. En dat is precies wat die connectie tussen mensen maakt. Dat je durft om meer van jezelf te laten zien. Waardoor je dus echt meer connect ook al voelt het soms een beetje eng.

Eénzijds, als we over echt onszelf zijn, denken we dat de maatschappij een bepaalde norm oplegt. Anderzijds geloof ik ook dat je dat ook jezelf aandoet. Dat je zelf heel erg denkt van, maar kan ik deze kant van mezelf laten zien? Waarom denk je dat we dat onszelf soms beperken? In een bepaalde, iets meer zakelijke context. Ja, waarom weet ik niet zozeer. Ik denk dat er gewoon... Dat er bepaalde...

normen spelen wat ik zei. Dus dat je denkt van als ik nu echt mezelf zou zijn dan zou dat niet geaccepteerd worden of dan zou dat slechte resultaten kunnen brengen voor mij. En daardoor proberen we ons aan te passen aan de mensen om ons heen en gaan we dus eigenlijk meer die zakelijke zelf naar voren brengen die eigenlijk veel minder driedimensionaal is dan je daadwerkelijke zelf.

En ja, dat is veilig, dat voelt veilig. Maar wat ik heb gemerkt is dat dat eigenlijk een soort van schijnveiligheid is. Omdat je stelt je dus eigenlijk doelbewust op, dat kost ook energie om je zo op te stellen, als een persoon die je eigenlijk niet bent. Daardoor ben je generieker, minder interessant, onthouden mensen je minder goed en maak je minder connectie.

Dus ja, als je gewoon toch durft om een bepaalde kwetsbaarheid te tonen, gewoon eerlijk te zijn in je werk, om gewoon je volledige zelf te zijn, maakt je beter een connectie. En wat ik heb gemerkt dus in crew, maar ook gewoon in mijn bedrijf, is dat uiteindelijk die connecties waar je dus meer voor jezelf hebt laten zien dan eigenlijk de andere mensen doen, vaak, dat zijn gewoon de connecties waar je bedrijven op kan bouwen, relaties die gewoon echt blijven.

Ja, ook omdat, misschien door jezelf te zijn bepaal je ook mensen die misschien niet met jou willen samenwerken, maar ook degene die het juist wel heel vet vinden. Ja, en dat is ook weer goed weet je. Dat als mensen niet met jezelf willen samenwerken omdat je hier volledig jezelf bent, dat dat waarschijnlijk toch niet een hele lange relatie geworden. En als er een lange relatie werd, dan had je waarschijnlijk daar niet met heel veel plezier aan gewerkt.

Dus ja, ik denk dat het alleen maar een goede kant er is om jezelf te zijn. Weet je, dat is niet makkelijk. Ik moet mezelf er ook echt nog constant aan herinneren en soms ook een beetje pushen, zeker in groepen. Dat vind ik bijvoorbeeld best wel lastig om mezelf te zijn in groepen.

En ja, dat is oké. Dat is helemaal niet erg. En als je dat weet van jezelf, dat je bijvoorbeeld, net als ik, wat lastiger jezelf kan zijn in groepen, dan kan je ook gewoon mensen apart nemen en gewoon één op één met mensen connecten. En als je dat vaak genoeg doet, dan ga je je vanzelf ook chiller voelen in zo 'n groep. Dat is een beetje mijn techniek. Ja, ja, ja. Het is veel mooier om jezelf te zijn, want er zijn al genoeg andere.

Maar je hebt ook vorig jaar toch besloten om ook in ieder geval pauze te nemen met crew. Ik kan me overstellen dat dat een heel moeilijk besluit is. Je hebt ook een community opgebouwd van honderden mensen die maandelijks het supervet vinden naar een event te gaan. Maar je merkt aan jezelf dat je misschien niet alles meer eruit haalde wat je dacht. Of dat het ook net als de poffertjeskraam misschien gedeeltelijk ook rationeel werd.

Hoe is dat gelopen? Ja, eigenlijk raakte het ook een beetje in op de poffertjeszaak en op jezelf zijn. Want ik merkte gewoon dat ik leeg liep op crew. Het lijkt heel simpel om een community op te zetten of zo. Ik dacht dat het simpel zou zijn, want je maakt een WhatsApp groepje of een online plekje waar mensen samen komen.

En de rest gebeurt vanzelf, of zo. Maar het kost echt heel veel werk. Heel veel tijd moet je erin stoppen om een community draaiende te houden, om de mensen en gays te houden. En dat operationele stuk dus inderdaad, daar liep ik op leeg. En ik wilde zo graag crew blijven doen. Maar ja, als ik eerlijk was met mezelf, en dus mijn volledigezelf bekeek, dan dacht ik gewoon van ja...

Het is hem gewoon niet voor mij. Dat vond ik super jammer. Maar ja, ik voel me nu al veel vrijer nu ik dat heb opgezegd. De community bestaat ook nog in principe. De relaties die zijn gebouwd, zijn gebouwd. Ze komen alleen niet meer structureel samen op een format, of in een format, wat wij bedachten. Nou, dat is oké. Dingen komen en gaan.

Het heeft heel veel waarde gehad voor mij en voor heel veel mensen. En nu is het gewoon klaar. Dat voelt gewoon goed. Ja, goed om uiteindelijk toch ook voor jezelf gekozen te hebben. En ja, Joshua is ook al eerder te gast geweest bij mij. Inderdaad dat je iedereen die Connection hebt opgebouwd. Het is ook vaak aan jezelf om niet te zeggen van, ik zie je volgende maand weer bij een groove. Nee, neem gewoon contact met iemand op en zoek die verbinding. Ja.

Je bent na overronding op je besluit, crew, ben je ook gaan plannen om weer richting Azië te gaan? Ja, iets later. Dat kwam eigenlijk vooral door mijn vriendin. Ik heb lang in Azië geweest. Ik ben er meerdere keer geweest zelf. Ik heb daar ook gedigital nomad, dus met mijn laptop naar verschillende plekken in Azië. Daardoor voelt het van mij een beetje als een tweede thuis. Ik voel me daar ook heel erg thuis.

Ik had het er steeds over tegen mijn vriendin. Het eten daar is zo fantastisch. De mensen zijn zo fantastisch. Ik wil daar weer mee kunnen praten. Toen zijn we dat gewoon een beetje gaan plannen. Dan heeft zij vrij gevraagd van haar werk. Want zij is niet als ik eigen baas. Dat lukt allemaal heel goed. Heel gemakkelijk eigenlijk. Veel gemakkelijker dan je zou denken.

En toen zijn we gewoon gegaan en zo is dat ontstaan. Enkel ticket geboekt? Ja, enkel ticket geboekt naar Taiwan. En eigenlijk alleen de eerste week een beetje gepland, want toen gingen we iemand opzoeken. En daarna was alles volledig open. Voor drie maanden lang dan. Hoe voelde dat, dat alles helemaal open was?

Ja lekker gewoon, ook natuurlijk weet je wel. Dat plannen enzo, dat doen we in ons dagelijks leven, in ons werk. Maar dat voelt niet alsof dat gewoon is zoals het hoort. Want ja, planningen verschuiven constant en je weet ook weer of dingen niet. Dus wij zijn echt gewoon op gevoel gaan reizen. En iedere dag was weer een avontuur, weer een experiment eigenlijk.

Ja, zo zijn we ook best wel een hele hoop landen doorgegaan. Maar dat is gewoon puur op basis van intuïtie en gevoel geweest. Niet omdat we een heel lijstje aan landen af willen totdekken. Ja, mooi dat jullie er samen over konden vertrouwen. Want jullie zijn na Taiwan. Ik weet het maar, voor iedereen die meeluisterd was. Waar ben je geweest? Wat heb je meegemaakt? Dat zijn de mooie avonturen geweest.

Te veel om op te noemen, iedere dag is echt een avontuur dus. Maar we zijn in ieder geval van Taiwan, naar de Filipijnen gegaan, naar Indonesië, een paar dagen Singapore, dan Malaysia en uiteindelijk Thailand. Dat klinkt als heel veel landen, maar wat ik al zei, iedere dag is een verhaal op zich. We hebben daar ook een verhaal geschreven op Polarstab, het was heel leuk om samen ook nog iets creatiefs te doen tijdens de reis.

Maar ja, de mooiste avonturen zijn voor mij toch altijd de connecties die opdoet. Ik heb ook bijvoorbeeld een man in Bali, daar heb ik zeven jaar terug een week gewoond.

En dat is een local en die heb ik weer opgezocht. Dat was gewoon een hele emotionele wederzien met hem. Het voelde ook gelijk weer als thuis en mijn vriendinnen voelden zich ook daar gelijk thuis. Dat soort momenten zijn gewoon heel waardevol en dat neem je ook mee in je hart als je hier terug bent.

Verder zijn we ook gewoon heel veel dingen gaan doen die nieuw voor ons waren. Bijvoorbeeld scuba diving, maar ook freediving. We wilden gaan kitesurfen, maar op de verkeerde plek toen net het seizoen klaar was. We kwamen er aan en het seizoen was klaar. Maar zo hebben we best wel veel nieuwe dingen gedaan eigenlijk. En daarmee weer dingen over jezelf, bijvoorbeeld het freediving. Dat was...

Ik had nooit gedacht dat ik dat zou doen. Maar dat is voor de mensen die het niet kennen. Je gaat dan dus eigenlijk gewoon duiken zonder gear. Dus je duikt echt op basis van een keer diep inademen en dan zo lang mogelijk beneden blijven eigenlijk. En dat vond ik gewoon super eng. Want de eerste keer als je dat doet ben je een paar seconden beneden en dan wil je weer naar boven? Ja, nou ja, op zich kijk je...

Achteraf gezien wel, maar de eerste keer duurt het super lang. Maar wat ik er mooi aan vond is dat er echt een mentaal aspect zit aan dat freediving. Waar je echt heel veel aan kan hebben in je dagelijks leven. Voordat je gaat duiken ga je ademhuis oefenen. Het is heel simpel hoor, je ademt.

in 10 seconden en je ademt dan 20 seconden uit. Dat is een soort van doel. Het belangrijkste is dat je korter inademt dan je uitademt. Zo bouw je CO2 op in je longen en daardoor kun je dus ook langer onder water blijven, maar word je ook rustiger. Het is een prima ademhalingstechniek die je kan doen als je een beetje onrustig voelt of zo en je wil even terug in je lijf komen. Maar ja...

Dan ga je gewoon naar beneden en de eerste keren dat je dat probeert, merk je gewoon dat er een mentale barrière zit. Zeker als je lager dan 6 meter komt. Omdat je je brein zoiets heeft van this is not safe weet je wel. Je hebt niks te zoeken. Ja, want dan gaat het weer naar boven. Je kan niet ademhalen. Zeker als je eenmaal gaat schokken. Want dat ga je gewoon vroeger of later.

Dat is niet omdat je geen zuurstof hebt, dat is omdat de CO2 is opbouwd. Dus het is niet dat je longen heel graag zuurstof willen, maar het is vooral dat ze de CO2 eruit willen pompen. Daarvoor gaat je die afragma schokken. De eerste keer dat dat gebeurt denk je al van panic, panic, terug naar boven. Maar wat die instructeurs dan doen, die zeggen gewoon, rustig nu onder water, met zo 'n handgebaar.

Gaan ze gewoon tot vijf tellen onder water. En oké, nu nog twee pulls naar beneden. Terwijl je gewoon totaal buiten adem bent, totaal aan het schokken, totaal in paniek.

En zo bewijs je aan je brein dat het gewoon kan. Dat het veilig is. En dat je dus door die mentale barriere van 6 meter naar 10 meter naar 25, je kan steeds dieper gaan. En die grens voorleggen en je angst overkomen. Ja, en dat was voor mij ook echt wel weer een soort van revelation. Dat je toch veel meer kan dan je denkt. En...

Wat eigenlijk nog boeiender was is hoe je er daarna voelde. Je voelt je gewoon alsof je high bent. Super relaxede staat, je hele lichaam is relaxed, je voelt je totaal in je lichaam. En dat houdt gewoon nog vet lang aan. We wilden zelfs dat we alleen nog maar gezonde dingen wilden eten. Dat was gewoon heel natuurlijk voor ons. Het was echt een bijzondere ervaring. Dat we dat dan ook samen hebben gedaan.

En dat maakt ook dat we nu op een andere manier naar bepaalde momenten kijken in ons leven. Bijvoorbeeld als we ons gestrest voelen of dat alles een beetje veel is. Dan zeggen we gewoon, denk even aan het freediving. Even rustig gaan, ademhalingsoefenen weet je wel. Is het gewoon dagelijkse freediving momentje als het even te veel wordt? Nou vaak wel ja. Meer dagen dan je zou denken. Gisteren had ik nog een breath -off gedaan, omdat ik me een beetje frantic voelde. Ja.

Het is gewoon zo 'n ervaring, het is ook een leerervaring eigenlijk. Daar kun je gewoon heel veel mee en dat kun je gewoon meenemen omdat het zo 'n soort ankermoment is. Er heeft gewoon zoveel paniek, zoveel emotie is er losgekomen. En daardoor kun je het gewoon ook makkelijker toepassen in je leven omdat je gewoon sneller aanvoelt van ja, nu voel ik me een beetje zoals met het freediving en dan kan je dat weer terughalen wat je daar hebt geleerd.

Goed, je vroeg me naar avonturen. Dit is gewoon eigenlijk wel een van de grootste dingen die me bijbleven. Ja, het is gewoon heel waardevol nog steeds. Ja, ja, super, super mooi. Wat ik ook heb, ik heb ook af en toe jullie bonus tests gelezen, zeg maar. En ik denk dat veel mensen altijd denken, ja, reizen of je denkt, hoor, ga vakantie, dat is altijd leuk. Nou ja, ik denk dat we allebei weten dat het niet zo is of je nou je bagage kwijt draa, voedselbegift, ging of wat ik voor wat. Sta ik me ook bij dat jullie een keer door gigantische stormen...

Terecht kwamen en van gaan we nog wel bij het hostel kunnen komen. Hoe ga je ook om dan op zo 'n reis met die degenslagen, dat je denkt van we moeten dat doorzetten of laat je ze eigenlijk gewoon met een glimlach tot je komen? Nou, dat eigenlijk. We zijn daar niet om een fantastisch avond. Ja, tenminste, we zijn daar niet voor de zon en lekker in het strand liggen, lekker weer te hebben. We zijn daar voor het avontuur. En het avontuur zoen we dan ook mooi.

Wat er ook gebeurt als je in een storm terecht komt en je had mooie uitzichten willen zien, want dat hadden wij letterlijk op het moment dat jij die moest rijden. Ja, dat is dan een beetje jammer, maar daarvoor in de plaatsen krijg je gewoon hele grappige filmpjes terug. Verhalen van kapotte paraplu's en überhaupt dat we paraplu's moesten vinden en dat dan iemand bij een tempel onze ineens drie paraplu's geeft gewoon het graad is omdat mensen die hebben achtergelaten.

door neer aan die tempel. Je komt daar ook weer met mensen in gesprek en je hebt gewoon weer een ervaring die boeiend is. Hoe wij dat soms noemen is type A en type B fun of zo. Dit is dan een ander soort fun, want wat je eigenlijk ziet is dat op het moment kan het vrij klote zijn. Als je echt op je schoenen aan het soppen bent en je hebt hartstikke koud.

Niet super leuk als je in Taiwan bent. Maar vervolgens heb je in Taiwan dan wel weer hot springs. En hot springs zijn wel extra lekker als je je net heel koud hebt gevoeld, heel lang hebt gehykt, weet ik veel wat heb doorgemaakt. Dus ja, die hot springs waren gewoon hemels. Ja. Weet je wel? Dus ja, dat is dan een ander soort fun.

Maar achteraf kunnen heel veel van die mindere ervaringen nog wel leuker en waardevoler zijn dan ze op het moment eigenlijk voelen. Je krijgt perspectief, je gaat relativeren. Weet je ook in Nederland als je op de fiets zit en het regent super hard, maar je gaat een warme douche aan en dan heb je hetzelfde gevoel. Je denkt door die regen waardeer ik die douche veel meer dan als ik normaal onder de douche sta. Ja 100%. Wij zijn daar echt het avontuur aan aangegaan.

Wat er ook gebeurde hebben we gewoon geaccepteerd en als onderdeel gezien van onze reis en dat was hoe dan ook goed. Tof, tof. Marc, we gaan het even over een ander broek gooien. Je bent de laatste gast van Thema 2. Maar ja, je bent natuurlijk een supermooie brug naar Thema 3. We gaan het heel veel hebben over travel.

In het travelseizoen gaan we vast modullen spelen, het heet Jouw Favoriete Puntjes op de 3. De eerste is, wat was je mooiste avontuur tijdens de reis? Maar ik denk dat we hem eigenlijk met freediving al gehad hebben. Of heb je nog een andere die je graag zou willen delen? Er komt er niet één op, maar wel eentje die eraan gerelateerd is trouwens. Want eerst zijn we dus dat freediving gaan doen. Echt op een soort performance manier.

En vervolgens zijn we dat gaan doen met ocean dancing. Dus dan ga je ook freedive, ga je ook met touwen naar beneden. Maar dan laat je jezelf los. En dan laat je jezelf gewoon omhoog drijven. Dat is de buoyancy, de natuurlijke drijfkracht van het water die weer naar de oppervlak duwt. En terwijl dat gebeurt, ga je dansen.

Dat is eigenlijk gewoon gekke bewegingen maken. Daar kunnen ook mensen bij komen. Soms waren we met vier of vijf mensen tegelijkertijd aan het dansen. Het is echt super mooi om te zien. Maar het is ook echt op een hele andere manier in het water zijn en met vier dijverbeders zijn. Ik vond dat echt bizar boeiend, ook vanuit een leerperspectief.

omdat we in de eerste instantie heel erg die skills en die performance naar een bepaalde diepte moeten gaan. Ik wil dieper echt die drive van verbeteren. Terwijl op het andere uiteinde, dus met ocean dancing, ging het gewoon puur om te spelen. En daar had het natuurlijk in het begin ook over, van spelen de wijs dingen leren. Ja, we gingen gewoon naar beneden. Het enige doel was gewoon enjoying the dance. Weet je wel? Gewoon...

Ja, ga maar gekke bewegingen maken, vloeiend, en heb er maar gewoon plezier in. En natuurlijk kan het dan nog steeds eng zijn. Natuurlijk zijn er nog allerlei gedachten die opkomen. Maar het feit dat je gewoon bezig bent met iets wat leuk is, en iets wat je ook daadwerkelijk wil doen, maakt gewoon dat je dat op een veel natuurlijker en veel meer op je eigen tempo leert. Dus een natuurlijke wijze op je eigen tempo. En dat is nog wel iets wat ik daar aan toe wil voegen, omdat uiteindelijk...

voelde het freediving daarvoor voor mij nog leuker. Nog vrijer, minder moeite. Ja, en zo heb ik het denk ik ook echt geleerd uiteindelijk. Doordat we gewoon, ja we zijn op een retreat gegaan van vier dagen. We hebben dat Ocean Dandrick gehad, dat is heel erg hippie. Dus ja, dat was voor mij ook een vreemde omgeving om in te zitten. Maar wel echt super tof om dat meegemaakt te hebben. En om zo ook meer te doen met freediving. En weer een andere tool in je toolkit te hebben, zeg maar. Als ik nu...

Gewoon zelf gaan snorkelen en gaan freediving. Ik ben met mijn vriendin. En we hebben gewoon zoveel opties, want we kunnen ofwel onze performance verbeteren. Dus dieper gaan, langer onder water, weet ik veel wat. Ofwel naar mooie vissen kijken. Want dat is ook veel vetter als je freedivet, want die vissen komen veel dichterbij. Je voelt je ook veel meer als een vis zelf. Je blijft ook gewoon in het water hangen op een bepaalde...

het is gewoon super lekker. Je bent gewoon onderdeel, die vissen kijken ook naar jou. En als derde kan ik gewoon met mijn vriendin gaan ocean dancen. En die toolkit en omdat we dat ook ervaard hebben is gewoon een grote avontuur maar ook gewoon überhaupt super vet. Zeker het vierde ijver maar deze moest ik nog wel even doen. Hele mooie aanvulling.

Wat is jouw belangrijkste levensles uit een ander land, een andere trip die je ooit hebt gemaakt, of niet per se de laatste te zijn. Iets wat je echt is bijgebleven. Ik denk dat de mensen de reis maken. Ik denk echt dat dat de belangrijkste levensles is geweest. Dat kan je natuurlijk ook betrekken op je reis hier. Je reis eindigt niet als je terug komt uit Azië. Die raakt het gewoon door. In Rotterdam, in Amsterdam heb ik ook gewoon een reis.

Ik onderneem natuurlijk zelf, ik doe veel dingen alleen. Maar uiteindelijk komt het altijd terug op de mensen met wie je het doet. En dat is wel echt wat ik heb geleerd uit het reizen. Omdat ik veel alleen heb gereisd, veel samen. Maar uiteindelijk, wat me het meeste bijblijft is de ervaring met andere mensen. Dat is gewoon heel mooi. Zodat je ook 7 jaar later in Bali weer...

Ik heb ook een gast met wie ik eerder heb gezien. Ja precies. Diezelfde tempo de tweede keer zien heeft minder betekenis dan hem weer zien. Ja we hebben ook bijna geen enkele tempo gezien op deze reis. We hebben puur gefocust op de mens, de avontuur. Dat voelt gewoon voor ons heel natuurlijk. Totaal geen FOMO meer naar dingen. Ja naar eten soms. Gewoon heel erg van eten. Maar ja, het is ook allemaal lekker daar.

Dat is ook zo 'n kleinste craft, je kan het lekkerste gerucht hebben. En dan als laatste, je geeft ook aan van Azi voelt als een tweede thuis. Je voelde je niet altijd Nederlander, maar wat waardeer je toch altijd weer als je stuk in Nederland bent? Nou, wat ik waardeer hier is wel gewoon de structuur die we hebben. Alles voelt gewoon heel clean. Er is overal een systeem voor.

Dat waardeer ik gewoon wel. Het zit gewoon heel goed in elkaar hier eigenlijk. In Azië is het gewoon heel rommelig. Ja, daar is niet zo 'n goed systeem voor mensen die even werkloos zijn of zo. Of überhaupt het verkeer is daar veel, ja, veel chaotischer. Mensen zijn veel armer. We hebben hier gewoon heel veel dingen die al netjes zijn geregeld. Dat waardeer ik altijd wel.

Ik denk ook dat dat altijd wat me het meeste opvalt als ik thuis kom. Dat alles hier heel lief is, heel nice. Is dat dan ook meteen tegelijkertijd een uitdag? Ik merk dat zelf ook als ik terug kom van, je hebt tijdens een reis volledige vrijheid. Volgens mij kom je terug in structuur. Dan wordt het een soort van conflict voor mij. Spontaniteit versus plannen. Ervaar je dat zelf ook? Ja.

Ja, toen ik terugkwam van mijn meest recente reis, toen zat ik gewoon binnen op de bank, weet je, in mijn oude huis. En ja, het voelt gewoon veel te klein. Die vier muren waar je in zit voelen gewoon als een soort gevangenis. En ja, dat heeft zeker tijd nodig voordat je hier weer gewoon in je ritme zit. En waar je hier de dingen vindt die je oorspronkelijk leuk vond. Het is gewoon weer even opnieuw je draai vinden.

Ja, dat is ook gewoon oké. Weet je? Er zijn hier niet alle dingen die je had, maar er zijn hier weer gewoon andere dingen dan die je had op reis. En soms heeft het gewoon even tijd nodig om die dingen weer te zien, weer te voelen en daar dan weer je draaien te vinden. Ik wist ook gewoon hoe dat ook ging gebeuren, maar dat het misschien even wat tijd vergt. Ja, weer een stukje aanpassen. Ja.

Je zei van dat vriedijven, die ademhaling, dat denk je heel erg mee in... Nou, eigenlijk van de reis naar hier. Zijn er nog andere ervaringen of iets wat je met je vriendin hebt afgesproken dat je denkt van... Hé, hoe kunnen we toch die vrijheid van die reis vasthouden in de reis in Nederland, zoals je net beschreef? Ja, wat ik eigenlijk merkte, dus toen ik net terugkwam vond ik het moeilijk om hier weer mijn draai te vinden. En...

Toen hebben we dus eigenlijk die realisatie gehad van, ja maar de reis gaat hier gewoon verder. Het is niet alsof alles op pauze staat of zo, dat we alleen daar konden reizen en hier niet. Dus wat we toen hebben gedaan is, nou we zijn samen iets bedacht, een soort reflectiemomentje wat we iedere week doen, waarin we wekelijkse reisstapjes bepalen. Dat noemen we het ook. Dus het staat ook in onze agenda als wekelijkse reisstapjes iedere zondag.

En daarin helpen we elkaar eigenlijk om in die ontdekkingsmindset te blijven. Om dus iedere week iets te doen wat ons gaat helpen of waar we gewoon puur interesse in hebben. Iets wat we anders niet zouden doen omdat we te veel in onze normale flow zitten, te veel in onze normale gewoonte. Dus gewoon ontdekken eigenlijk. Daar komt het op neer.

En daar houden we elkaar een beetje accountable voor en het werkt eigenlijk super goed. Zo ben ik echt ook wel die donkere dagen uitgekomen. Om gewoon maar lekker aan de slag te gaan met dingen die me interesseren en die je voelt als reis en als ontdekker. Wat heb je de laatste zondag gedaan? Waar ben je in het beland? Wat heb je beleefd samen? Het zijn wel onze individuele reistapjes.

Maar wat ik dus heel erg ben gaan doen is, ik had nog een paar cursussen op mijn harde schijf staan die ik ooit had gemaakt. Ik heb natuurlijk een e -learning bedrijf dus ik had ook voor Qroo nog wel eens wat cursussen gemaakt. Eigenlijk de eerste wat ik ben gaan doen toen ik terug kwam van mijn reis is gewoon om die cursussen online te gooien. Niemand heeft er wat aan als ze op mijn harde schijf staan. En dat voelde ik gewoon heel leuk. Ik dacht, nou dat is een leuke eerste activiteit om weer terug aan mijn werk te komen en ook iets wat ik anders nooit zou doen.

Vervolgens ben ik de website van Mental Lemonade een beetje gaan aanpassen. Dat is ook iets wat ik altijd uitstel. En op die manier ben ik gaan ontdekken. Mijn vriendin heeft minder dan ik een duidelijke visie van wat ze nou wil met haar werkende leven. Dus die is gewoon met heel veel mensen gaan praten. En dat is ook totaal uit haar comfort zone. Dat zou ze normaal nooit gaan doen. Maar nu heeft ze alle mensen benaderd. Ook gewoon mensen die dichtbij haar staan zoals haar broer ofzo.

Daar is ze gewoon diep over in gesprek gegaan. Hoe heb jij nou eigenlijk gevonden wat je wilt doen in je werk? Hoe kom jij met leuke mensen in contact? Zo gaan die balletjes gewoon allemaal veel meer rollen. Nu zit ze ook weer super lekker in haar werk. Ze heeft heel veel positieve inspiratie om met allemaal dingen aan de slag te gaan. Met AI en CGPT. Gewoon ook als ontdekkingprojectjes.

En zo steken wij het een beetje in. En wat misschien nog een leuke toevoeging is, is dat we één keer per maand dat aanvullen met een Wheel of Life, zo noemen we dat eigenlijk. Als je dat googelt, kan je het ook gewoon vinden. We hebben al een aantal gasten eerlijk die over hebben gehad. Danny in Thema 1, Jassie had ook over je levenswiel, eigenlijk op alle elementen in het leven zo inrichten, volgens jouw manier. Ik ben wel benieuwd hoe jullie dat doen.

Wij geven cijfers aan ieder aspect van de Wheel of Life. Op die manier kunnen we vrij snel zien wat ons hoogste en laagste cijfer is. Dus waar we ons nu voelen dat we het best of het minst goed opscoren. Je moet niet te veel naar die cijfers kijken alsof het harde wiskunde is. Het is gewoon vooral relatief. Hoe verhouden zich die cijfers op één moment in je leven tot elkaar?

Dan bespreken we zowel de hoogste als de laagste. Zo komen we best snel tot het punt waar we iets mee willen. Dat is dan het hoofdthema voor die maand. Op basis van dat hoofdthema bepalen we dan die wekelijkse rijstappjes. Dat werkt heel goed. Het is ook heel leuk om te doen zo 'n exercise samen met je vriendin. Het duurt niet heel lang. Maar het idee van zo 'n wiel is eigenlijk dat je niet alles tegelijk kan oppakken.

Maar als je één ding gaat oppakken en gaat het verbeteren, ga je actie ondernemen, dan wordt dat wheel of life een soort vieswiel. En dan gaat alles beter in je leven. En dat merk je ook wel. Het is voor ons voor nu in ieder geval een hele leuke, spilse manier om te blijven reizen ook al zijn we thuis. Ja, dat vind ik heel mooi dat in die zin de reis gewoon gaat door.

Mark, we gaan ook met jou een ander wiel draaien. In dit geval is het moneywheel met vier opties. We gaan even kijken wat die voor ons in het wacht heeft om het over te hebben.

Ja, nieuwe experimenten. Nou ja, je hebt er wel best wat genoemd. Free Diving was een experiment. Levensheel toe was een experiment. Heb je nog een nieuw experiment wat misschien naar RSCVLIE op het lijstje staat? Of een nieuw experiment dat je graag dit jaar nog zou willen pakken? Nou, ik ben eigenlijk met een nieuw experiment bezig. Oké. Eentje waar we het nog niet over hebben gehad, maar ik heb natuurlijk een bedrijf. Heederingbedrijf, Mental Lemonade heet het.

En net als voor iedereen verandert AI de eardurning wereld. En dat is best wel spannend, want waar we ons op onderscheiden als Mental Lemonade is dat we eigenlijk hele engaging eardurning maken. Zo kan ik het zeggen, eardurning is vaak saai, maar wij maken iets wat engaging is, wat een soort van game is, waar je echt spelenderwijs leert.

en de thema's waar we het nu ook steeds over hebben. En wat je gewoon merkt is dat veel meer klanten nu ook gewoon zoiets hebben van ja maar waarom neem jullie alles op met video? Waarom doe je dat niet gewoon met de AI? Dat is veel goedkoper voor ons. Dus daarvoor hebben we nu een groot project, want we zijn begonnen. Waar we ook één van deze weken de eerste video's voor gaan produceren.

maar dan volledig met AI. Dat is wel echt het nieuwe experiment voor mij, waar ik de komende tijd echt wel heftig op wil investeren, ook qua mijn tijd. Omdat...

AI ontwikkeld zich natuurlijk heel snel, maar op het stadium waar het nu is, is het nog best wel unengaging. Het is vaak nog generiek. Het voelt niet zo vloeiend, niet zo lekker om lang naar te kijken als gewoon een persoon. Wat ik aan moet denken is, AI is nog heel erg die persoon die op een formele network event zich voorstelt met een visiefte kaartje, ik ben sales manager van dit bedrijf, maar niet zegt van...

Mijn hobby is tafelvoetbal en ik heb een hele collectie sportautootjes op de zolder in. Ja, precies dat. Nu is het dus mijn uitdaging om te kijken hoe we AI op een manier in kunnen zetten dat het minstens zo engaging is als onze live action video en de video's die we gewoon al jaren lang produceren voor allerlei klanten.

En dat is echt super boeiend. Je gaat op een andere manier met je creativiteit aan de slag, met je concepten. We hebben nu een concept waar we een soort gene in a bottle, dus net als Aladdin. Ze raken een gloeilamp aan, er komt een AI uit, die woont in die gloeilamp. En dat is ook gewoon een AI. In de e -learning zeggen we ook gewoon, dit is een AI die weet alles over een bepaalde onderwerp.

En vervolgens raakt de hoofdpersoon, de learner, de leerling die de training volgt, die raakt die gloeilamp aan en die komt vervolgens in de wereld van die AI. En daar praat je natuurlijk met die AI, die gloeilamp verandert dus dan in een soort van huis. Zo leren de mensen een bepaald model wat ze nodig hebben in hun werk. Iedere kamer van het huis is een onderdeel van het model. Maar...

Op die manier zijn we aan het nadenken van hoe maken we AI -no engaging ondanks dat het dus nog niet zo engaging is. En in dit geval doen we dat dus door dat ook gewoon te zeggen van ja, die werken nou eenmaal zo, we pretenderen niet dat het een echt mens is. En dat gaat natuurlijk veranderen.

maar ik vind het super leuk om te kijken hoe het ons meer mogelijkheden gaat bieden als eerdere bedrijf om op een nog goedkope manier super vette trainingen te maken eigenlijk. Als experiment is dat in ieder geval iets wat ik heel mooi vind om mee bezig te zijn de komende tijd. Ja lastig vind ik zelf wel echt wat er qua tooling allemaal is. Elke week komen er weer meer dan een nieuwe tegeltje.

Wat kan eigenlijk allemaal? Je websitebuilder is binnen een minuut je website gemaakt. Het is echt wel surpist dat er allemaal kan. Hoe hou jij een beetje overzicht in die wereld? Nou, ik denk gewoon het ook weer heel klein houden, net als die wekelijkse rijstappjes. Toevallig is mijn wekelijkse rijstappje deze week om dus dat AI -stuk op te pakken. En, nou ja.

Er kan heel veel met AI, maar ik denk gewoon als je kijkt naar wat je al doet met je bedrijf of in je werk en hoe je dat kan optimaliseren met AI, dan zijn de opties al veel gelimiteerder. En dan ga je ook veel gerichter kijken van hoe kan AI voor mij werken in plaats van wat kan er in godsnaam allemaal met AI.

Dus ja, dan begin je gewoon, maak je een rijstapje en ga je gewoon experimenteren. Ik denk dat dat uiteindelijk het beste is en op die manier zie je door de boom het mocht nog. Ja, heel mooi, heel mooi. Nou, ik denk dat iedereen komt er bijna tegenwoordig mee naar aanraking. Dus mooi om te benoemen. Hé Mark, misschien als laatste vraag. Komende acht weken gaan we met heel veel verschillende gasten op reis in de wereld. We gaan van de Noordpool naar de Zuidpool.

Alles er tussenin, van West naar Oost. Heb jij nog een reisstapje in de wereldergstadje dat je denkt, daar zou ik wel graag een keer iets willen verkennen? Ja, ik wil sowieso wel terug naar bepaalde plekken. Plekken waar je lekker kan eten. Benang is een van mijn favoriete plekken in Azië. Maar als het op nieuwe plekken aankomt, dan zou ik heel graag India in zich een heel ontdekken.

En Nepal en zo. Ik wil gewoon naar de bergen toe. We zijn nu met onze afgelopen reis veel aan zee geweest. We hebben echt een soort waterthema gehad. Nu ook zoiets van ik wil echt de bergen verkennen.

Ja, dat deel van de wereld en zijn. Ik denk dat dat onze volgende reis gaat worden. Nice, nice. Ja, ik zou zeggen Nipal, zeker doen. Ik ben er vorig jaar onder andere geweest. Wat je zegt, de bergjes, de kleine dorpjes. Ik zou vooral niet, als ik je een beetje ken, de standard hikes doen. Je hebt ook gewoon hele mooie tochten waarop je bijna...

tegenkomt en misschien drie locals maar niet een rits aan toeristen dus Pikey Peak is misschien een tof om te gaan lopen. Mark, super tof dat je vandaag een gast was. Ja dankjewel, fijn dat ik hier mocht zijn. Vandaag sluiten we de thema 2 af met Mark. Blijft vooral spelen en leren maar de komende acht weken gaan we gewoon door. Maar omdat het de zomer is is het natuurlijk net zo leuk om wat andere rijstappen te gaan maken.

Volgende week starten we met Christian Avanturen die roadtrips heeft gemaakt door Marokko, door Jordanie heeft gereisd, bepaalde plekken in New York weet te vinden. Ook voor liefdes op Vietnam komen heel veel toffe plekken met hem aan bod. De rest van het thema gaan we ook naar de Noordpool, naar de Zuidpool en alles ertussenin. Luister vooral mee en geniet ook van je eigen vakantie als je er even tussenuit gaat. Hoi hoi!

Remco van Riet (47:59)
Inno -lation, een manier van leven waar experimenteren voor verrassingen zorgt. Wat is jou voor een experiment?