#018 - Een wereldreis zonder einde met Rick van Rosmalen
Downloaden MP3Rick (00:00)
Deze reis heeft mij in laten zien dat ik helemaal niet weet wat er over een uur gebeurt. En helemaal niet weet wat er morgen gebeurt. Maar ik weet alleen wat er nu gaan is. Dat besef is een van de meest mooie dingen aan de hele reis geweest.
Remco van Riet (00:22)
We houden allemaal van reizen en op vakantie gaan, maar genieten we van de reis van het leven. Ik ben Remco, innovator en wereldreiziger en dit jaar neem ik jullie mee op reis in een wereld van experimenteren, ja zeggen en doen. We bewandelen nieuwe paden.
We klimmen bergen, vinden rust aan het water en staan soms op de rand van de afond. Wees niet bang op te struikelen, dat hoort erbij. Ontmoet elke week een nieuwe gids die ons inspireert om wel de volgende stap te zetten. Samen doorbreken we vizieuze cirkels en bevrijden we onszelf van de automatische piloot. We ontdekken de essentie van innovation, een manier van leven waar vrijheid en productiviteit samen komen. Ga je mee op avontuur?
Remco (01:03)
Vandaag heb ik Rick naast me zitten. Rick werkte jarenlang in de sales, finance en een stuk verzekeringen. Sorry Rick, wat zij. Maar ja, vorig jaar besloot je samen met je vrouw Fleur om een nieuwe koers te gaan varen. Jullie verkochten al jullie spullen, jullie huis, auto en eigenlijk zei jullie aan een hele nieuwe ontdrekkingsreis gestart om te kijken wat voor mooie ideeën de wereld te bieden heeft.
We zijn inmiddels denk ik een jaartje connected. Ik ben ook vorig jaar Q1 2021 op reis gegaan. Ik ben inmiddels terug. Jullie reizen voor onmopaalde tijd. Hoe voelt dat nou? Op reis zijn zonder dat er eigenlijk een einde is.
Rick (01:38)
Ja, dat is toch wel life changing of zo. Dat is een soort van drugs eigenlijk of zo, denk ik. Die vrijheid, dat is onbeschrijfelijk. Die andere culturen zien is super leerzaam. Gewoon de wereld, de life school. Dat is voor mij echt...
Ja, zoals ik het nu ervaren na 14, 15 maanden reizen. Ja, dit is wel iets wat op dit moment in mijn leven, wat ik gewoon lekker door wil zetten. Wellicht wel wat aanpassingen, niet zo intensief als wat we nu hebben gedaan. En dan wil ik ook eigenlijk van het woord reizen, wil ik dadelijk ook het woord leven maken. Want dat geeft mij toch een bepaalde... Het woord reizen is echt alles willen zien voor mij in mijn hoofd. En het woord leven...
is dat dat ook gewoon echt mijn leven is. En wat dat dan ook verandert is dat ik dadelijk ook gewoon drie maandjes daar ga zitten. Misschien zes maanden daar. Veel relaxter, veel meer mee worden gezogen in de co... ...loka... Precies de routine daar zien te creëren. En dat hebben we natuurlijk al een keer gedaan. In Niigragoa hebben we net vier maanden gezeten. Dat was een... Ja, als mensen vragen...
Remco (02:40)
in lokale leven op die plek zijn.
Rick (02:54)
altijd komt dit stukje terug in mijn verhaal als ik het heb over de reis. Ik kom niet graag wat aan terug. Hoe wij dat land hebben leren kennen zonder dat ik daarvan tevoren over heb gedacht om daar naartoe te gaan, zijn we daar toch beland. Dat is uiteindelijk zo een live experience geworden. Dat wil ik gewoon dadelijk meer. Dat wil ik dadelijk meer ervaren. En ik wil nog meer. Iemand kwam een keer met het woord flowen.
En ik wil nog meer flowen door het leven. En dat gebeurt veel meer als ik veel meer relaxed ben. En langere tijden op vaste plekken ben. En dat kijk ik heel erg uit.
Remco (03:27)
Ja, en zonder een planning van ik wil die highlight meepakken, ik wil dat zien, ik wil dat zien. Dat je toch geleefd wordt alleen dan op de reis.
Rick (03:34)
Precies, precies. Maar ook een simpel voorbeeld. Wij hebben best veel auto's gehuurd. En die auto die zorgt er ook wel voor dat je best wel geleefd wordt. Want ja, je huurt die auto voor een maand of voor een aantal weken en hij staat voor de deur. Dus je denkt, oké ja, eigenlijk wil ik nog wel eventjes blijven, want ik voel me zo relaxed hier. Maar die auto ja, je betalen wel iedere dag zeg even 50 euro per dag voor. Je voelt die pressure dat je toch weer op pad moet gaan.
En zo word je ook weer beter in het leven wat wij nu hebben. En zo ontwikkel je je er daar ook weer in.
Remco (04:09)
Prachtig, want ik kan me ook voorstellen, niet geraken waren als je natuurlijk niet vooraf gepland dat je daar vier maanden zou hangen.
Rick (04:15)
Nee, absoluut niet. Wij hadden in gedachten om naar Guatemala te gaan. Maar door omstandigheden hoorden we links en rechts van mensen, supermarkten zijn leeg. Er zijn grote protesten gaande. Oké prima, dan parkeren we dat even en dan gaan we eerst naar Nicaragua toe. We horen links en rechts wat authentieke verhalen. Want wij vinden Costa Rica geweldig, alleen het is mega toeristisch geworden. En Nicaragua is eigenlijk net zo mooi, maar veel authentieker.
Remco (04:38)
Ja klopt.
Rick (04:42)
En voor mij vind ik het ook veel purder. Het is veel meer de cultuurproefje daar vind ik veel meer. Ja, en uiteindelijk hebben we daar iemand leren kennen. Die is een Engelsman. Wij zijn een soort van uit de lucht komen vallen voor hem. Wij kwamen naar het hotel binnen, we raakten aan de praat met elkaar. En uiteindelijk is het vanaf dat moment tot aan het moment dat we daar tijdens een vergadering, sochtjes aan tafel werden gezet en dat hij tegen ons zei...
Vanaf nu zijn Rick en Fleur directeuren hier, die zijn op hetzelfde niveau als ik ben. En dat zei hij tegen het personeel. Wat ik ermee wil zeggen is, we zijn gewoon in dusdanig tempo, in die drie, vier maanden in een project gerold om hem te helpen met zijn hele bedrijfsbevoering, strategisch. En we hebben van rode cijfers, hebben we zwarte cijfers weten te maken. We zijn vrienden voor het leven geworden. We hebben nog steeds contact na al die maanden die we nu al overheens gegaan.
Hij heeft er wel echt voor gezorgd dat wij Nicaragua op een hele bijzondere manier hebben leren kennen.
Remco (05:41)
Ja, gewoon echt leren kennen. Want jullie hebben ook nog een mooie actie gedaan met Kerst, daar staat men bij.
Rick (05:46)
We hebben een foundation opgezet, een project opgezet voor 500 kinderen met kerst. Die kregen dan allemaal een speelgoed, een maaltijd, ijsje op die dag. Het is natuurlijk best wel een armoedig land, maar wel een heel gelukkig land. Dus mensen kunnen daar heel goed leven met niks. En dat is ook iets wat wij heel mooi vinden om te zien en te ervaren. En zeker als je er langer bent, ervaar je dat steeds meer.
Maar het geluk op zo 'n gezicht en zeker als je daarna dat event hebt gehad en je bent een maand verder en ze zijn nog steeds met dat speelgoed te spelen. Ja, dat is echt kicken en heel voldoenend, heel erg voldoenend.
Remco (06:28)
Ja, mooi om te zien hoe inderdaad veel mensen met, laten we zeggen vanuit het Westesse of welvarende uitgangspunt, dat ze zo blij kunnen zijn met zo weinig. Het minste wordt al echt zo erg gewaardeerd. Alleen jouw aanwezigheid was waarschijnlijk al helemaal toplaat staan als er dan nog een mooi stuk speelgoed bij is gekomen.
Rick (06:41)
Ja.
Ja, zeker. Vooral het leven in het moment. Dat is wel echt het grote verschil tussen Nicaragua en nu Nicaragua bijvoorbeeld, maar er zijn natuurlijk nog veel meer landen. En hier, wij zijn zo bezig met morgen of met de toekomst. En dat is daar allemaal niet. Hey jongens, als ik geen eten heb, gaan mijn kinderen ook niet eten en ze worden er echt niet ongelukkig van. Ze weten niet beter. Ja, de ene keer is er wel eten, de andere keer niet. Wij zijn zo geprogrammeerd op, we moeten voor de hele week al boodschappen hebben.
Een hele andere soort programmering. Ja, dat plannen en dergelijke. Ik had laatst een vriendin die ik ging ophalen hier in Nederland. Toen ik even tijd had om haar op te halen. Zij is Russisch. Zij moest een inburgeringscursus doen hier in Nederland. En in die inburgeringscursus leert zij dat Nederlanders zowel zakelijk als privé alles plannen. Maar toen ik dat in Argentinië met mensen erover had en niet graag waren in Colombia. Dus jullie...
Remco (07:19)
Structuren, planningen.
Rick (07:46)
ga niet meer bij elkaar aan de deur aanbellen om te kijken of iemand thuis is en dan met elkaar afspreken en echt spontaan. Vroeger was dat, denk ik 20 jaar geleden was dat. Ja, precies. Dat is nu echt, daar waren ze helemaal van een shock van, dat die spontaniteit er eigenlijk wel best wel van af aan het gaan is.
Remco (07:55)
Toen je ging buiten spelen om je vriendjes op te halen zeg maar.
Ja zonde, want hoe is dat voor jezelf geweest? Je kwam uit een leven van meer structuur. Hoe heb je dat weer kunnen omarmen om het moment te beleven en gewoon te zien wat er op mijn pad komt? Dat weet ik nog niet. Maar dan komt het eindelijk en ik raak er wel uit en er is natuurlijk veel meer uitgekomen. Hoe is die switch geweest?
Rick (08:24)
Ja, eigenlijk door gewoon te doen. Wij zijn ook zonder te plannen in die graagwaard terecht gekomen. Dat had ik helemaal nooit van tevoren bij stil gestaan. En daarom ga je dan steeds meer beseffen van oké, eigenlijk kunnen we helemaal geen planning maken. Want daardoor ga ik niet flowen en ga ik niet doen en ga ik niet ja zeggen tegen de mensen waar ik ja tegen wil zeggen. En ga ik echt niet luisteren naar mensen omdat mijn hoofd ook al zo vol zit met een planning of met een agenda of iets dergelijks. Nu is alles leeg in mijn hoofd.
Ik kan veel beter luisteren en ik kan veel meer genieten van de momenten dat ik op dat moment aan het doen ben. Omdat ik toch voor de rest weinig ruis er om me heen heb. En door middel van die reis en dat te gaan doen en dat besef ook te creëren, ja, veranderen. Wat vind ik het mooiste denk ik aan die reis? Gewoon de verandering die je als persoon doormaakt. Om uit dat, ja toch wel die...
Wat we dan hier in Nederland kennen, toch al die druk die heel veel mensen niet denken te voelen. Voor mij was het geluk. Ik had migraine en ik zeg daarbij geluk. Ik had migraine echt iedere week, een fors. Maar ook altijd maar gewoon doorgaan. Maar die migraine liet mij weten dat ik dingen aan het doen was die niet goed waren. En dat was gewoon rennen, rennen, rennen en niet stilstaan en gas geven en die carrière, die carrière, die carrière. Maar eigenlijk was ik gewoon niet in het luisteren naar mezelf.
En nu zeg ik ook geluk dat ik dat had, want er zijn heel veel mensen die chemigrhenen hebben die gaan wel door die stress heen.
Remco (09:55)
Ja die gaan ook door door door en jij wordt geboven naar je lichaam te luisteren, althans het lichaam dwonk af om soms op de rem te staan.
Rick (10:03)
Ja, absoluut. En dat is nu iets wat ik ook helemaal niet meer heb gehad. Ik heb geen migraine meer gehad. Dus ik weet gewoon dat wat ik nu doe in mijn leven, dat past gewoon bij me. En daar krijg ik energie van. En ik voel me ook gewoon zoveel relaxter. En helemaal, nu ik weer geconfronteerd word met Nederland, zie ik het ook gewoon, hoe ik ben veranderd in zo 'n periode van reizen.
Remco (10:28)
En wat merk je dan het meest? Je zei het laatst met het afspreken, maar is er nog een andere elementen dat je terug ziet komen?
Rick (10:33)
Nou, veel beter kunnen luisteren. Veel beter kunnen luisteren naar mensen. Dat is... En ook naar mezelf. Veel bewuster mijn eigen keuzes ook maken in plaats van door een bepaalde social pressure bijvoorbeeld. Wat je helemaal niet door hebt, omdat dat ontstaat gewoon organisch. Maar als je daar dan ineens abrupt uit gaat. En je hebt helemaal geen pressure meer die positief negatief kan zijn. Maar nu kan ik echt mijn eigen pad kiezen.
Natuurlijk is het nog steeds wel eens even zoeken dat ik dat samen met mijn vrouw heb. Maar ook daar worden we steeds beter in. Want nu hebben we ook gewoon echt die tijd om elkaar te analyseren. En mijn vrouw is waanzinnig. Nu had gewoon eigenlijk journalist moeten zijn. Want die kan vragen stellen. Ja, dat zet me iedere keer weer aan het denken. En daardoor ook, ja, kies ik nu veel beter op de keuze die echt bij mij past. En mijn moeder, nu zijn we even tijdig bij mijn ouders. Zij zegt ook altijd, Rick...
Jij had vroeger ook die afslag naar links moeten gaan om boswachter te worden. Ik vind vogels bijvoorbeeld waanzinnig. Vragen mij iets over vogels? Helemaal mijn ding. Maar ik ben rechts afgegaan. Ik ben die sales ingegaan. Ik denk ja, ik moet toch wel die boodschappen kunnen doen. Ik moet toch wel een mooie auto kunnen rijden. Maar als ik echt dicht bij mezelf was gebleven. En ik weet zeker, als ik ook naar links was gegaan had ik nooit die migraine gehad. Dan was ik die boswachter geweest. Had ik lekker tussen die vogels gezeten. En dan had ik deze.
best als ziekte ook niet ervaren.
Remco (12:00)
Ja, maar denk je wel dat je, doordat je de andere richting mee is gegaan, dat je nu misschien extra geniet van het feit dat je daar aan het snoppen bent?
Rick (12:07)
100 % 1000 % dat is niet... Nee, nee, nee, absoluut. Ik denk dat ik nu een waanzinnig mooie basis heb of balans heb tussen toch wel een beetje die zakelijke kennis en dat commerciële en het kunnen netwerken want ik vind netwerken ook een van de mooiste dingen die er zijn. Maar wel in de combinatie met de natuur en dat we lekker in de natuur kunnen zijn. Iedere ochtend sta ik bijvoorbeeld op...
Remco (12:10)
Als je je kijk nog niet met spijt terug, denk je meer van ik had misschien wat eerder een switch kunnen maken, maar het is mooi dat het ook zo gelopen is.
Rick (12:36)
Ik heb een app op mijn telefoon, dat druk ik op geluidsopname en dan over waar ik ben ter wereld kan ik dan horen welke vogels er zitten. Voor mij is het super leerzaam want ik weet echt niet alle vogels, zeker niet op basis van geluid wat het dan is. Maar door middel van die app die ik dan aanzet, een kopje koffie erbij, ga ik even lekker zetten. Dat is een soort meditatie voor mij. Mijn vrouw gaat op de yoghurtmat liggen, ik ga lekker buiten zitten met die app aan. Dan kan je me opvegen. Heerlijk.
Remco (13:04)
Ja, heerlijk, heerlijk, heerlijk. He, ergens heb je toch doorgehad, of in ieder geval jij en met Fleur samen, dat je zei van we waren aan het rennen, toch ergens hebben jullie gezegd van dit moeten we stoppen. Waarom je die lat samen? Kwaai één iemand met het idee? Hoe is dat allemaal tot stand gekomen?
Rick (13:21)
Eigenlijk is het best wel abrupt gebeurd. Ik had samen met een compagnon een bedrijf. Wij deden een verzekering. Ik was Verzeker Rick. Dat was mijn bijnaam. Dat was natuurlijk een mega goede boers voor mijn ego. Rick, verzekering, dan moet je naar Rick toe gaan. Maar die samenwerking die wij hadden is beëindigd. Andere visie, andere gedachten.
Remco (13:34)
moeilijk bijna.
Rick (13:46)
Toen kwam er zo 'n blanco bladzijde. Oké, en wat nu? Wat gaan wij nu doen? Toen viel eigenlijk op dat moment best wel alles goed op zijn pad. De huizenmarkt is waanzinnig. Ik en mijn compagnon naar elkaar gingen. Dat was achteraf gezien ook super. Op dat moment was het heel moeilijk en lastig. Maar achteraf gezien ook heel fijn.
En mijn vrouw die wilde altijd al op wereldreis. Die was net een jaar bezig met haar bedrijf. Ze had in één keer vol met nieuwe klanten. Het ging waanzinnig goed. Financieel gezien. Ik vond ze, het ging waanzinnig goed. Maar zij zei, als nu het moment is, dan gaan we er nu alleen voor. En dan gaan we ervoor. Ik werd uitgekocht. Huis hebben verkocht. Spullen verkocht. We hebben gewoon een soort markt georganiseerd bij ons op zolder.
Vrienden, vriendinnen konden alles komen ophalen, familie, wat wij niet verkocht kregen of wat we gewoon wilden weggeven. En zo ging het balletje rollen. En eigenlijk toch wel in die Waas waar ik nog in zat. Van de ene tot andere dag stond ik in Costa Rica. En dat heeft die Waas, die heeft denk ik nog wel een half jaar geduurd, terwijl ik echt besefte, oké, oké. En nu...
is het zelfs om daar nog op door te gaan, heb ik nu in Nederland heb ik mijn abonnement bijvoorbeeld ook omgezet, dat zijn van die praktijkdingetjes dan, heb ik mijn abonnement omgezet naar een prepaid kaartje. Want ja, ik kan gebeld worden, maar ik hoef niet per se op verplichte momenten te bellen, ik hoef niet aan te staan. Als ik een wifi momentje heb, pak ik mijn wifi, dan haal ik mijn telefoon weer aan. Maar op heel veel momenten heb ik die telefoon helemaal niet meer nodig, doe ik er helemaal niks meer mee.
En dat is zoiets zend van die zo 'n kleke kleine dingen. Maar dan voel je, ja ik weet niet, misschien is het toch wel een soort van agressie ofzo die er om die telefoons van, ik moet nou op die telefoon kijken, want iemand heeft me een berichtje gestuurd. Maar dat is nou niet meer. Ik zet hem aan en dan...
Remco (15:44)
Nee, je bent zo geprogrammeerd uiteindelijk, maar iedereen kan even wachten op antwoorden en de mensen waarmee je afspreekt, die zie je dan toch wel op het moment zelf. Ja.
Rick (15:50)
Maar daar had ik moeite mee. In mijn verzekeringswereld was het wel van verzekeringen zijn vertrouwen en bovenop de bal zitten. Dat was voor mij ook wel een bewustvorming van oké dat hoeft nu niet meer. Niemand is er die balletjes die ik in de lucht moet gaan houden. Dat is allemaal niet meer nodig. Dat heeft allemaal fases gehad voordat ik eindelijk weer steeds meer naar mezelf toe ging komen.
Remco (16:18)
Ja, en wel netjes dat jullie eigenlijk al jullie spullen vooraf hebben weggedaan. Je ziet vaak als mensen gaan reizen dat ze gedurende de reis denken van nou wat heb ik weinig nodig. Maar jullie dan eigenlijk vooraf al van, er is eigenlijk heel weinig wat wij echt hoeven houden van onze spullen.
Rick (16:30)
Ja, en nog steeds want nu gaan we weer langzaam aan onze spullen inpakken en dan hadden we toch nog wel wat reserve spulletjes. Een reserve paar schoenen en nog een broek en weet ik veel wat. Mijn vrienden staan dus die hebben we nu weer verzameld en staan hier bij mijn ouders. En dan denk je, wow, dat is toch best veel wat we aan spullen hebben. Dus we zitten nu weer in de volgende fase van oké dit kan ook nog allemaal weg. Het wordt echt alleen maar minder want je hebt echt niks nodig.
Remco (16:57)
Ja, mooi is dat inderdaad. Jullie zijn gestart in Costa Rica, maar ik kan me ook voorstellen, je besluit, ik ga wereldrijs, is geen datum om terug te gaan. Je kan in principe overal naartoe. Waarom hebben jullie voor Midden -Amerika gekozen?
Rick (16:58)
GELACH
Een hele goede vraag. Waarom? Ik denk dat het vanuit mijn oogpunt zou zijn natuur. Kostkrieg heeft een waanzinnig mooie diversiteit aan natuur. We hoorden er hele goede verhalen over. En daar nog een sprongetje te maken. Vrienden van ons waren daar net geweest. En die lieten ons foto's zien waardoor...
Dat was voor ons wel de doorslag ook. Ik zit nu altijd een beetje terug te graven in mijn gedachte, in mijn geheugen. Dat was voor ons wel de doorslag om naar Costa Rica te gaan. Zij liet ons waanzinnig mooie tours zien en het land zien. Waardoor wij zeiden oké, man, dat was ooit voor ons het startpunt. En vanuit daar zien we het wel. Het eerste keer in ons leven enkele reis geboekt. Ook nog nooit bestil gestaan. Ook wel eens iets geks. Enkele reis, nu is het gewoon normaal. Maar nu word je er pas bewust van ofzo. Dat is zo gek. Je doet zoveel dingen op de automatische piloot.
Remco (18:06)
Ja, omdat je dan al naar een einde, althans je leeft naar een einde toe en nu heb je geen einde dus je hebt natuurlijk absolute vrijheid. Prachtig.
Rick (18:12)
En ook, weet je, in het begin zeiden we ook, het wordt een wereldreis. We denken in een jaar de wereld om te gaan. We zijn 15 maanden weg geweest en we hebben midden in Zuid - en Amerika gezien. En nog niet eens alles. We konden nog veel meer daar zien. Dus daar hebben we nog best wel rustig aan gedaan. En als ik dan die verhalen hoor van andere reizigers die in een jaartijd echt zoveel landen zien en denken, maar hoe dan? Dan kom je helemaal...
Als ik dat zou doen zou ik helemaal uitgeblust uitkomen. En dan denk ik, wow die shit. Het is echt een sport, het is gewoon topsport.
Remco (18:46)
Ja, reizen is zeker tof. Vorig jaar ook best wel veel. Misschien, ik denk ook dat het verschil is als je natuurlijk geen einde hebt. Dan heb je ook eigenlijk totaal geen haast. Kijk, vorig jaar heb ik bijvoorbeeld ook, het is duren tien maanden. Heb je toch even, ik wil dit nog even meepakken. Ik wil dit nog even meepakken. En natuurlijk, je hebt ook die balans hoor. Dat je zegt, het is ook prima om twee weken niks te doen. Maar als er een einde zit, dan denk je, drie, vier maanden rustig aan doen is dan ook weer... Het voelt het toch als zonnet, terwijl het eigenlijk gek is. Maar dat is, ja dan toch inderdaad wat je zegt, onbewust toch die druk dat dan ergens in je achterhoofd rond gaat.
Rick (18:57)
Ja, snap ik.
Ja.
Ja. Ja. Ja.
Ja, maar dat snap ik wel hoor. Dat is ook wel een afleuring dat we er veel over hebben gehad. Mensen die toch met een einddatum hebben gereisd, dat is toch, wat je ook zegt, onbewust. Dat zaadje is toch een plan van dan ga ik terug. Dus je denkt dan toch anders in plaats van het moment dat je nog helemaal niet weet wanneer je terug gaat.
Remco (19:32)
Ja.
Ja, klopt. Je zei ook eerder dat je meer losgekomen bent van het doen. Je was verzekerik, maar je bent nu meer gewoon Rick. Zullen we dat stuk verzekering gewoon weghalen? Hoe is dat geweest? Ik denk ook als je jezelf voorstelt. Ik deed het bewust in de intro. Stelde ik jou voor als iemand uit de sales en finance. Dan krijg je meteen een label. Je bent veel meer, je bent een mens. Hoe kijk je nu naar jezelf als je je nu voorstelt aan iemand?
Rick (19:46)
Ja.
Remco (20:01)
Hoe beschrijf je jezelf?
Rick (20:03)
Je hebt wel goede vragen. Ik denk veel relaxter, veel meer rust in mezelf, veel meer vertrouwen. Vertrouwen is ook wel echt iets. Ik ben veel minder bang. Dat soort dingen zag ik allemaal niet voordat ik vertrok. Maar naarmate de reis, voordat ik erachter kwam, had ik toch wel een paar angsten voor de toekomst. Je weet helemaal niks over de toekomst.
Ik denk dat zelfvertrouwen en rust, maar rust staat weer gelinkt vind ik ook en zelfvertrouwen en vertrouwen. Dat dat wel mijn belangrijkste verandering is geweest. Die veel dichter bij mezelf staat.
Remco (20:45)
Ja, echt voor de rust weer vinden en eigenlijk opnieuw uitvinden wie je bent.
Rick (20:51)
Absoluut, je jezelf weer herontdekken, terugvinden en echt te gaan doen wat nu bij je past. Je hebt natuurlijk al best wel een grote rugzak met jezelf meegenomen, maar nu 35. En nu ga je met die blanke bladzijde beginnen. Je hebt de tijd om rustig na te gaan denken. Hoe ga je nu je leven inrichten? Daar kan je gewoon bijna niet bij stilstaan, maar het is zo vet om te doen. Dus ja, ik zou het echt iedereen aanraden.
Ga je leven is proberen opnieuw in te richten. Als je de mogelijkheden hebt, probeer niet die angst te hebben financieel gezien ofzo, maar weet je, er zijn ook tal van mogelijkheden om het op basis van vrijwilligerswerk te doen. Of zo 'n samenwerking als de wat wij deden niet graag, maar er zijn over de hele wereld komen de handjes tekort en zeker met onze kennis en mentaliteit kun je echt overal aan de slag en gecombineerd met dat kun je jezelf echt herontdekken. En dat is...
Echt waanzinnig!
Remco (21:46)
Ja, heel mooi. In het eerste thema hebben we het al heel vaak gehad over met mensen die zeggen van ja, neem eens überhaupt een dag of een weekend de tijd om te bedenken van wat wil ik, is er iets wat ik nieuw kan herevalueren? Als je natuurlijk in een hele andere context bent, gaat dat factor 10, factor 100 zeg maar. Goed dat je dat al aangeeft, want kijk niet, iedereen heeft de financiële middelen om alles maar rond te reizen, maar wat je ook zegt, er zijn tal van opties om voor een paar honderd euro per maand ergens te verblijven en wellicht nog, ja.
Rick (22:02)
Ja.
Remco (22:15)
Gewoon key te spelen, geen kosten te maken omdat je je kennis kan inzetten op wat voor vlak dan ook. Mooie aanvulling inderdaad. Jullie hebben ook, om het toch over andere middelen te hebben, jullie hebben ook weer het ruilen herontdekt. Want je hebt natuurlijk gezegd, je hebt ook een deal gemaakt bij het hotel. We denken hier altijd van we moeten geld verdienen want geld kunnen we voor ons weer uitgeven. Vroeger, heel wat eeuwen terug ging het vaak om ruilen.
Rick (22:19)
Ja, ja. Ja.
Ja.
Remco (22:39)
Hoe is dat om weer in zo 'n wereld terecht te komen?
Rick (22:42)
Verslavend. Ja, ruilen is gewoon echt verslavend. Dat is een mooi voorbeeld. Wij zijn nu hier bij vrienden van ons die hebben tijdens het reizen leren kennen. Die hebben een appartementje in Amsterdam en wij reden... Nee, moet ik goed zeggen, Fleur is daar, mijn vrouw is daar, over de markt en we eentje gaan rondwandelen en die komt hele leuke mensen er tegen. Wij worden de dag uitgenodigd dat wij weer terugrijden vanaf Amsterdam naar mijn ouders toe.
En we komen daar in een grote loods kas terecht. En zij gaan ons een heel inspirerend verhaal vertellen over wat zij doen. Zij maken bonen, bottenbillon, ze maken een puur gezichtscrème. Maar helemaal niet commercieel. Hier heb je wat producten, neem het mee. En dat is allemaal op basis van het moment dat Fleur daar die markt is binnen gelopen. Tot en met dat we die producten meekrijgen.
En dat vleur nu eigenlijk vanuit zichzelf, door middel van dat wij gewoon een superlieve mensen hebben leren kennen, maakt zij daar iets leuks voor op social media wat zij kunnen gebruiken en wat wij ook kunnen gebruiken voor ons eigen Instagram. En dat is ook gewoon een heel simpel voorbeeld van ruilen. Zij zijn ermee geholpen. Wij hebben er gratis producten voor gekregen, maar wel weer op een manier dat zij weer een groter bereik hebben gekregen. En dat...
Dit voorbeeld hebben we natuurlijk continu gedaan. Of ja, continu op de momenten dat we er zin in hadden. We hebben in de luxe hotels geslapen. We hebben vrijwilligersprojecten gedaan. En alles op basis van ruilen. Ik vind het netwerken heel leuk en mijn vrouw vindt het marketinggedeelte heel leuk om filmpjes te maken en video's te maken. En vanuit dat is het vaak het begin geweest. En eigenlijk daaruit volgt er altijd heel veel meer wat we nog allemaal zouden kunnen doen.
Nu hebben we nog steeds meer heel veel mensen contact met gehad tijdens de reis. Ruilen geldt dus ook maar wat dat betreft iets bijzonders. Het kan negatief, het kan positief zijn. Dat maakt ruilen wel lekker legdrempelig.
Remco (24:46)
Met ruilen altijd een goede deal zeg maar.
Rick (24:48)
Eigenlijk wel, eigenlijk wel. Want dan ga je filmen op de persoon. En niet zozeer van ik vind deze persoon het eigenlijk. Ik heb vroeger ook bedrijven en mensenverzekerd waar ik van dacht. man, liever niet. Maar ja, die euro's zijn toch wel weer fijn. Terwijl nu, als ik iemand niet aardig vind met een ruildeal. Ja, sorry, maar dit gaat hem niet worden. Dat doe je echt op basis van een positieve energie. Vind ik.
Remco (25:13)
Ja, 100%. Je kan veel meer kijken wat past bij mij en dan kom je er vanzelf wel uit en dan zit je ook niet over prijsonderhandelen. Nee, jij kan niets, ik kan niets. Nou laten we kijken hoe we elkaar verder kunnen helpen. Het uitsgangspunt is dan ook anders. Het uitsgangspunt is elkaar echt helpen in plaats van de deal op de cijfers die daarachter zitten.
Rick (25:16)
Ja. Ja.
Dat is het.
Absoluut, absoluut. Zeker weten, helemaal mee eens. Je kan het de hele dag door doen. Dat is echt fantastisch.
Remco (25:39)
Ja, Hey, als je dan zegt, jullie zijn nu even tijdelijk in Nederland, maar jullie gaan straks weer op pad, jullie gaan dan waarschijnlijk heel veel meer raildeals doen. Je zegt enerzijds wil je reizen, maar je zei ook al, we gaan het eigenlijk leven noemen. Hebben jullie al enige ideeën hoe dat er toch uit gaat zien? Of waar jullie in ieder geval naar toe gaan vliegen?
Rick (25:46)
Ja.
Ja.
heb echt geen idee hoe het eruit gaat zien eigenlijk. Ik weet niet hoe de toekomst eruit ziet, maar een vriend van mij is professional ice hockeyer. Ik had tegen hem gezegd toen hij naar Nederland kwam en ik was eventjes hier ook in Nederland. Ik heb niet niks te doen als je mij nodig hebt, bel me last minute. Ik wil niks plannen, dus hij had mij een paar keer gebeld.
Even gezellig staan met Adme, ik had hem geholpen om hem terug te brengen, want hij is nu naar Australië gaan. En dan zitten ze in de auto en hij zegt, ik heb een huis in Spanje, daar doe ik niks mee. Als je het leuk vindt, ga lekker naar Spanje toe. Ga dan lekker in Alicante, aan de zee. En doe je ding ermee. Dus dat is nu wat er op ons pad is gekomen. Ik denk dat we nu tot halfwege juni ofzo hier in Nederland blijven. En dan...
gaan we die kant op en dan gaan we daar eens kijken wat er allemaal ontstaat. En vanuit daar geen idee hoe lang we daar blijven, geven we wel een kleine kniphoog aan Azië. Maar dat denk ik de keuze die we daar maken zal ook gebaseerd kunnen worden op mensen die we leren kennen, maar ook wel een beetje op temperatuur. Ik ga niet naar plekken waar het 40 plus graden is. Dat is niet hetgeen.
Dus wel even een chatGTP momentje inschakelen en vragen aan chatGTP als ik nou door Azië wil reizen, hoe is het dan het beste te doen in deze maand met die temperatuur?
Remco (27:23)
Ja, en het regenseizoen ontwijken.
Rick (27:25)
Ja, ik heb liever nog een beetje regen dan die 40 plus graden. Dat is echt...
Remco (27:29)
Is ook, is ook. Absoluut, absoluut. Dus jullie blijven toch eigenlijk een beetje in de Spaanstalige sfeer om dat zo te noemen.
Rick (27:36)
Ja, daar heb ik ook wel weer zin in. Ik mis mijn... Ja, ik ben een beetje te luig geworden met de Duolingo, maar ik heb wel weer zin om Spaanse. We hadden er net een lekker beetje erin zitten en dan... Pam! In één keer zo apperupt. We hebben nog een paar dagen toen in de eerste paar dagen in Nederland wel doorgezet. Maar nu moet ik het echt weer eventjes op gaan pakken. Daar heb ik ook weer zin in. En ik heb gewoon heel veel zin in weer lekker op pad te gaan. Gewoon het avontuur eraan.
Remco (27:58)
volledig de avontuur aan gaan. En nu ook in Nederland beleef je het natuurlijk ook anders denk ik. Zie je het ook als een soort avontuur of is het ook wel van heel veel, toch wel afspraken, vast ook leuk om iedereen weer te zien, maar voelt het ook soms als een moedje?
Rick (28:11)
Nou minimaal, ik ben echt veel minder van het afspreken. Op de dag zelf of de dag daarvoor vind ik het oké om me af te spreken. Maar verder vooruit ben ik niet... Ik ben bijvoorbeeld vrijdag, de 31ste ben ik jarig. Ik snap vrijdag, ja. Ik heb geen idee. Ik plan mijn... Vroeger was het allemaal grootfeest, nu helemaal niks. Mijn ouders vragen het zelf, wat ga je doen? Ik zeg ik heb geen idee, we zien het wel. Ik bel jullie wel op.
Kom ik lekker langs of niet? En anders doen we het een andere dag. Dat. En nu, ja ik vlieg een beetje door Nederland heen. Met allemaal leuke dingen waar we ja tegen kunnen zeggen. We zijn mensen tegengekomen tijdens het reizen. Waanzinnig lieve mensen. Die hebben een huisje in Amsterdam en in Omme, Gietmen. Een huisje in de natuur met het allergrootste vogelorkest wat jij maar kan wensen. Nou dus wij waren in Nederland en...
Wij wilden met z 'n allen graag nog een keer afspreken. Toen zijn we naar dat natuurhuisje geweest. Eerst samen nog even lekker daar samen geweest. Toen mochten wij daar alleen blijven. Toen zijn we naar Amsterdam toe gegaan naar hun andere huis. Wij houden echt van Amsterdam. Wij houden van de energie die in Amsterdam is. Echt een waanzinnig fijne stad. Hebben we daar weer even samen een paar dagen doorgebracht. Zijn zij weer naar Gietman gegaan. En hebben wij weer in Amsterdam kunnen blijven. Om me even aan te geven, het gaat zo...
Het hobbelt zo lekker in elkaar door en met elkaar in gesprek te blijven. Een andere vriend, toen wij net in Nederland kwamen, die woont schuin tegenover ons oude huis. En zij gingen net met vakantie toen wij terug kwamen van die wereldreis. Zij zeiden, als jullie willen, kun je lekker hier in dat huis gaan zitten voor drie weken. En dan hebben we met hem eens iemand die een beetje op het huis in die gaten oplet. Toen gingen mijn ouders met vakantie, konden wij hier erin. Ook al vinden mijn ouders hartstikke gezellig dat wij er ook zijn. Maar nu hier, nou ja.
Zo gaan we overal tussen. Het is zo organisch en zo relaxed en ik mis ook helemaal niet een huis. Totaal niet. Mensen vragen dat heel vaak, maar mis je dan niet thuis ofzo? Nee, echt helemaal niet.
Remco (30:03)
Het gaat er op een hele natuurlijke manier...
Ja, prachtig ook als je daarop kan vertrouwen dat je gewoon alles kan laten komen. Er staat me ook nog bij toen ik begin van de trip terug was. Toen waren vrienden van ons die zouden weer net even weggaan. Maar ja, ik had gewoon echt geen zin om ons vast te leggen. En wat gebeurde toen? Toen zei ik, ja nee, we hebben echt geen zin om het te plannen dus we zien het wel. En toen op zaterdagmiddag liepen we door het park, kwamen we hun tegen, die zaten te picknicken. We kwamen gewoon op een natuurlijke manier goed. Dat zijn wel de mooie dingen van je, je kan er ook gewoon op vertrouwen.
Rick (30:43)
Zeker, zeker. Dan ga je bijna twijfelen of dat toevallig wel of niet bestaat.
Remco (30:47)
Ja, ja, ja, klopt. Klopt, klopt. Hé Marjé, je zegt inderdaad nog even net, je mist het hebben van een huis niet. Als ik even kijk naar jullie reisen, ik ben zo vaak gewend om, als ik reis dan is het wel vaak na een paar dagen, max een weekje wel weer door te gaan. Jullie zitten wel wat langer op een plek en daar bouw je dan toch wel even je huis op, zie ik dat goed?
Rick (31:08)
Ik doe mijn tas nooit helemaal uithalen om alles in de kast te gaan leggen, Fleur wel, die vindt dat helemaal fijn en leuk. Die vindt het inricht nog wel prettig en fijn. Maar we hebben ook niet echt op plekken langer gezeten dan... Ja, toen in Nicaragua wel, toen hebben we daar drie maanden zitten, maar dat was echt in een hotelkamer. Dus daar heb je geen appartement. Maar ik denk dadelijk wel.
we gaan kijken waar onze behoefte ligt. We zitten in de bergen, jungle of de zee. Een mooi appartement erbij. En dan zullen we het wel voor langere maanden of meerdere maanden ook wel echt een beetje gaan ingericht. Ik zou niet zeggen dat we kaarsjes gaan kopen of iets dergelijks, maar of een bankstel. We groeien wel met de riemen die we hebben. Maar het zal wel iets meer met hetgeen wat we hebben ingericht worden.
Remco (31:51)
Hehehe.
Ja.
Ja, ja, het is eigenlijk waar jullie zijn, daar is het thuis.
Rick (32:07)
Ja, zeker. Maar dat is echt oprecht zo. We zijn zo flexibel geworden ook in het leven en ook in ons ergens thuis voelen. We zetten ons ergens neer en we maken daar gewoon een feestje van. We maken daar gewoon ons thuis van. Dat geeft ook heel veel flexibiliteit in het leven en weerbaarheid.
Remco (32:27)
Ja geweldig om wat je allemaal mee kan maken samen. Dat is natuurlijk heel mooi. Vorige week hadden we het even met Chris Riemens, hadden we het erover. Dat het ook eigenlijk verplicht moet zijn om elk jaar minimaal één keer met je vrienden op reis te gaan. Zijn jullie echt 15 maanden samenwezen reis of hebben jullie ook een keer een weekje los voor elkaar iets gedaan?
Rick (32:40)
Ja.
Ja, Fleur is een keer op een retreat geweest, of een retread in Nicaragua voor acht dagen. En dat was ook de enige keer even op mijn hoofd. En nu hebben we ook wel zoiets van, we gaan wel dadelijk wel kijken of we ook afzonderlijk projectjes kunnen doen. Toch, onwijl, ja, 24 -7 met elkaar op de lip is fantastisch en het gaat ook heel goed.
Maar het is ook belangrijk om wel jouw eigen individuele kracht af en toe aan te spreken. Niet onbewust toch best wel een beetje rekening te hoeven houden met elkaar. En dat wordt dadelijk ook weer makkelijker als je langere tijden op vaste plekken bent. En dat is moeilijker als je best wel op doorreis bent zoals we die afgelopen 15 maanden hebben gedaan.
Remco (33:30)
Ja, dus dan beleef je ook weer een andere avontuur waar je elkaar ook weer mee kan inspireren voor wat jullie daarna samen kunnen doen.
Rick (33:35)
Precies, precies. En dat is wel een goed punt ook, want vroeger kwamen we thuis en dan vertelde je over wat je allemaal meegemaakt die dag en dergelijke. En nu maken we alles samen mee. Ook leuk, geweldig mooie ervaring, maar we hebben ook alweer behoefte om ook weer die eigen avontuur te beleven en dat we die daarna samen van elkaar kunnen delen. Dat is ook weer een goede punt.
Remco (33:54)
Ja, ja, ja, ja, ja, ja,
Rick (34:08)
Goed.
Remco (34:15)
Je legt nog makkelijker contacten, met z 'n tweeën doe je dat heel snel. Met je eentje doe je dat volledig. Ik werd overal uitgenodigd om mee te komen picknicken, mee te toeren, feestjes. Ook wel weer het voordeel van alleen. Ik heb zelf altijd dat ik het liever samen doe met af en toe even een momentje voor jezelf.
Rick (34:19)
Ja.
Precies, precies. Wij zijn nu een klein beetje doorgeslagen in de 24 -7 samen zijn. Dus nu dadelijk wordt daar weer een verandering. En zo blijf je ook leren en zo blijf je ook nog beter doen waar je zelf hoeft aan hebt. En dat is ook weer het mooie aan die vrijheid kunnen hebben en die mogelijkheid te kunnen hebben. Zeker.
Remco (34:51)
Ja, die keuze kan je altijd maken. En wat dat betreft blijft jullie reis slash leven ook een ontdekingsreis natuurlijk. Rick, we gaan even de puntjes op jouw favoriete drie spelen. Dan gaan we even drie belangrijke puntjes op de i zetten die voor jou opgaan. Ik ben ten eerste benieuwd van wat is jullie allergrootste avontuur geweest?
Rick (34:57)
Absoluut, zeker.
Oké.
Ja, goede vraag. Nou, de grootste avontuur. Ik ben in Nicaragua gaan volcano boarden. Ja, dit is wel echt avontuur. Ik ging volcano boarden. En Nicaragua is eigenlijk... Ik hou van landen zonder regels. Dat vind ik fantastisch. Dus je moet eigenlijk je eigen verantwoordelijkheid nemen.
Dus wat je gaat doen in een niet graag gewijs, is dat je een vulkaan oploopt. Vulkaan zijn allemaal gesteente, het is niet een zandberg of iets dergelijks. Dus dat zijn allemaal stenen. En dan ga je met een houten plank naar boven in een geel pak. Dus dan ga je boven nog een korte uitleg krijgen, maar je hebt voor de rest helemaal geen bescherming. En dan ga je met die plank naar beneden, onder aan die berg, en dat noem je vulkaan opborden.
Dus ik ben best wel een beetje een avonturier en een waghals zonder grenzen. Dus ik zag de eerste paar mensen al gaan, maar dat was best wel nevenlicht. En er ging een mistbank precies midden van die vulkaan. Dus wij zagen niet hoe diep het was. Precies. En er gingen dus een paar mensen, maar die konden niet echt vaart maken. En om vaart te maken moest je echt helemaal plat achterover gaan liggen. En dat bord een beetje tussen je benen omhoog trekken.
Remco (36:13)
Hoe ver je nog doorgaat.
Rick (36:23)
Ik zag die eerste paar stuntelingen al gaan en dat ging voor geen meter en dat ging zo traag dus ik denk ik ga ervoor. Ik ga plat liggen, ik ben hier één keer, ik ga daar niet meer die berg op lopen, dat was echt een pokkent omhoog. Dus ik ga liggen en ik trek dat bord omhoog en ik ga echt plat. En in het begin maakte ik me nog niet heel veel vaart maar daarna dat die wolk voorbij was werd het zo stijl. Dus ik ging en ik verloor de controle en ik denk nu is het menig.
Er komen zoveel stenen over mij heen en ik vlieg als een lappenpop naar beneden van die vulkaan af. Mijn vrouw heeft op haar telefoon zelfs nog een filmpje ervan dat je mij echt door de lucht ziet lanceren. Het is zo veel geluk heb ik gehad dat ik niks heb. Helemaal niks. Ik had wel gigantische schaafwonden. Dat was echt een drama om al die steentjes eruit te krijgen en zo allemaal wat wonden. Maar niks gebroken.
Ik snap niet hoe, maar ik heb er wel echt een les geleerd van oké, dit is leuk, die landen zonder regels en zonder goede uitleg, maar toch een klein beetje zelf nadenken. Ja, zeker, zeker.
Remco (37:31)
Klein beetje de rem erop af en toe is niet erg. Mooie avontuur, gelukkig dat het goed is afgelopen. En dan je hebt al heel veel als tweede, je hebt al heel veel lessen met ons gedeeld. Maar heb je toch echt de belangrijkste levensles die jou is bijgebleven uit een specifieke land of locatie.
Rick (37:36)
En, en.
Nee, gewoon vooral wees niet bang. Vertrouw op jezelf, wees niet bang en gooi het roer eens een keer om als je gewoon aan het sukkelen bent met jezelf ofzo en twijfel je. Gooi het roer eens om. Het kan niet misgaan. Vertrouw op jezelf en ga ervoor. Doe wissel van baan, verkoop je auto en ga daarmee van op reis. Of weet ik het wat? Probeer eens helemaal ouder te boksen te denken hoe moeilijk dat ook is. Maar er ontstaan zoveel mooie dingen.
Het is zo mooi als je dat doet.
Remco (38:18)
gewoon in actie komen en gewoon doen.
Rick (38:20)
Ja, het is zo simpel eigenlijk, maar het is zo waanzinnig als je dat gaat vergaan. Probeer er niet allemaal te comfortabel te laten worden. Ga er gewoon de ontdekking aan, in welke volgende dan ook.
Remco (38:33)
Ja, dat is natuurlijk jammer dat we vooraf, als je gaat nadenken, komen je allerlei risico's tegen. En de meeste risico's gaan zich nooit voordoen, maar toch houdt dat een bepaalde belemmering voor ons ook natuurlijk, maar voor veel mensen misschien nog in een flinkere maat, waardoor je het gevoel hebt dat je toch een beetje vast komt te zitten. Dus wederom actie gewoon doen en dat kan ook beginnen met een weekendje weg. En wie weet ben je ooit als Rick net ook 15 maanden op pad.
Rick (38:52)
Ja.
Remco (39:00)
Hey Rick, je bent net terug in Nederland aan de laatste vraag die we altijd ook behandelen. Wat waardeer je altijd weer aan Nederland als je terug bent?
Rick (39:00)
GELACH
Wat waardeer ik? Moet ik al een goed antwoord geven natuurlijk. Ja, Nederlands praten. Dat vind ik echt, ja, het Nederlands lullen hier. Dat is toch wel, zeker als je houdt van netwerken en projectjes aanpakken en dergelijke, super leerzaam. Maar om jezelf nog helemaal goed te kunnen verwoorden is Spaans lastig, is Engels natuurlijk, is goed. Maar ja.
Het Nederlands lullen is toch wel het allerlekkerst. Dan kun je toch alles helemaal zo brengen als je het zelf wilt.
Remco (39:41)
Ja, kijk, dus gewoon onze taal doet het nog steeds goed.
Rick (39:45)
Ja, dat is toch gewoon... Voor mij toch wel... Als ik echt iets moet noemen wat ik ook vaker zeg als ik nu hier in Nederland ben, dan is het toch wel wat Nederlands.
Remco (39:56)
Ja, ja, ja. En als jullie straks weer doorgaat, je gaf het eerder al aan. Je wilt gewoon lekker in het moment blijven, je wilt spontaan blijven, je wilt avontuur aangaan. Tegelijkertijd zei je ook van, ik wil ook toch wel iets meer vastigheid en iets meer routine. Hoe denk je die balans te gaan vinden?
Rick (40:06)
Mm -hm.
door in ieder geval al langere tijd op een vaste plek te blijven. En dan ga ik in de basis ook weer gewoon mijn dingetjes doen, zoals wellicht ook vastere momenten naar de sportschool gaan wanneer ik er ook echt zin in heb. Maar ook door middel van te beginnen met de netwerken in die omgeving waar ik dan zit en te kijken wat er leuke mensen zijn waar ik mijn steentje kan bijdragen.
Dan zal ik dat een aantal keer in de week, of een aantal momenten in de week, zal ik daar gaan helpen. Dus dat zal ook al de nodige routine met zich mee brengen. Plus ik heb best wat dingetjes lopen die ik online nu doe, waar ik veel energie van krijg. Ja, Splur en ik vinden het heel lekker om ochtend te beginnen met een wandeling. Dat we even over het strand met blote voetjes wandelen om zo de dag te beginnen.
Dus als die mogelijkheid er is, dat soort dingen, die routine's, die komen er vaak meer als je langere tijd om een vaste plek bent.
Remco (41:17)
Ja, ja, ja, ja, heel mooi, heel mooi. Ja Rick, ik wil toch nog van jou weten voor de luisteraars, die nu nog dit jaar op vakantie moeten, waar moeten ze heen?
Rick (41:19)
Ja.
Nou, mijn favoriet, als ik het toch moet benoemen, maar ieder land heeft weer zijn eigen charme.
Remco (41:33)
Ik weet het, ik vind het echt de meest vervelende vraag die ik ook altijd krijg. Maar ik wil toch ook even weten voor een aantal mensen die toch wat inspiratie zoeken nog.
Rick (41:36)
Als je echt houdt van een bonk energie, dan moet je naar Colombia gaan. En de diversiteit daar is zo groot. Ze hebben zelfs, ik wist het niet eens van tevoren, maar Colombia heeft gewoon een Amazone gebied. Dus je kunt daar gewoon de Amazone in gaan. Je kunt de Caribische gedeelte van de zee opzoeken. Je kunt naar Medellin, waar het altijd lente is, altijd aangenomen is, tussen de waanzinnig mooie bergen.
Je betaalt voor een kopje koffie daar nog geen 50 cent. De energie van die mensen daar is ongekend. De muziek, arepas, alles daar is super. En nummer twee is Argentinië. Argentinië heeft mijn hart dusdanig gestolen. Ook de diversiteit, maar ook de mensen daar. De relaxedheid. Toch die combinatie, je zit daar in Zuid -Amerika, maar dat je toch dat Westerse...
toch een beetje wester is voelt aan. Het is een heel jong land. Heerlijke wijn, een goed vlees natuurlijk wat ongekend goed is. Die twee landen hebben wel echt mijn hart het meeste gestoren.
Remco (42:44)
Want je bent helemaal een patagonie hier toch helemaal naar het zuiden geweest toch?
Rick (42:46)
Ja, we zijn nog helemaal van Salta naar Patagonia Ushuaia.
Remco (42:52)
Dus als je van natuur houdt en helemaal los wilt komen van alles wat met steden te maken heeft, doe ook vooral die rit.
Rick (42:59)
Ja zeker en weet je mijn vrouw zegt ook altijd zij mevrouw beheert ook dat Instagram ik doe daar niet zo veel mee maar mocht de mensen vragen willen mijn vrouw houd alles bij dus die blog alles in de notitie en ze deelt het gewoon één op één dus heb je echt echt een waanzinnig mooie lijst met allemaal tips en tricks voor in ieder geval heel veel landen in de midden en zuiden Amerika
Remco (43:20)
Heel goed, helemaal goed. We zetten de link naar Flik & World Tour bij de aflevering. Voor iedereen die heel benieuwd is waar Fleur en Rick straks weer heen gaan. Hey Rick, heel erg thanks voor vandaag. Ik ben heel benieuwd waar jullie afgelopen uur de komende maanden weer heen gaan. De komende jaren dus, want er zal wederom geen einde aan de reis zitten. Heel goed, heel veel plezier.
Rick (43:24)
Ja, dat mag zeker.
Ja, dat is... Ja bedankt. Dankjewel.
Nee, geloof ik nog niet.
Dankjewel.
Remco (43:45)
Vandaag hebben we met Rick gehad over weer heel erg in het moment zijn genieten, openstaan voor spontane ervaringen. Volgende week gaan we een heel ander soort reis maken met Mark. Mark is naar Tokio geweest als professioneel badmintoner en heeft hij op de Olympische Spelen de laatste 16 behaald. Helaas was zijn reis naar Parijs, wat bijna van start gaat, niet succesvol. Het kwam door dat hij twee matchpoints heeft gemist. We gaan met hem over mentale veerkracht, maar ook het genieten van spontane ervaringen en leren van andere culturen als je daar mee in aanraking komt.
Bedankt voor vandaag en volgende week zijn jullie weer terug. Tot dan! Hoi hoi!
Remco van Riet (44:19)
Inno -lation, een manier van leven waar experimenteren voor verrassingen zorgt. Wat is jou voor een experiment?