Innolation: Onderzoekers & Ontdekkers

Remco (00:00)
Op reis zijn kan je overal voor mij. Het kan op dit dicht bij zijn in de bos of zelfs op het balkon. Wat mij vooral aantrekt bij reizen is eigenlijk de vrijheid, de spontaniteit. Doen waar je op dat moment behoefte aan hebt. Fiets eens 5 kilometer in bepaalde richting op en zie wat je allemaal tegenkomt.

Remco van Riet (00:20)
We houden allemaal van reizen en op vakantie gaan, maar genieten we van de reis van het leven. Ik ben Remco, innovator en wereldreiziger en dit jaar neem ik jullie mee op reis in een wereld van experimenteren, ja zeggen en doen. We bewandelen nieuwe paden.

We klimmen bergen, vinden rust aan het water en staan soms op de rand van de afond. Wees niet bang op te struikelen, dat hoort erbij. Ontmoet elke week een nieuwe gids die ons inspireert om wel de volgende stap te zetten. Samen doorbreken we vizieuze cirkels en bevrijden we onszelf van de automatische piloot. We ontdekken de essentie van innovation, een manier van leven waar vrijheid en productiviteit samen komen. Ga je mee op avontuur?

Remco (01:00)
Ja hoor, is vandaag weer de laatste aflevering van Thema 3, de reis op de bestemming. Vandaag zit niemand anders dan mijn eigen broertje Thomas naast me. Het is vandaag exact tien jaar geleden dat we naast Christo Redentor, het Christusbeeld in Rio de Janeiro stonden. Het was het begin van onze reis van een half jaar van Zuid naar Noord -Amerika. Met vandaag ook nog veel andere avonturen in Rwanda, Nieuw -Zeeland, Myanmar, Guatemala. We gaan zien wat er allemaal naar voren gaat komen. Genoeg tips en mooie reislessen die er te leren zijn.

Zelf bracht zijn eigen avontuur bij het Europa -Hemdernagier Nicaragua voor een lokaal duurzaamheidsproject. Mede door die ervaring houden zich sindsdien bezig met windturbines, zonnepanelen en waterstof. Iedereen heeft het altijd over werk thuis laten als je op vakantie gaat. Maar belangrijker nog, hoe neem je vakantie inspiratie mee naar huis? Top, dank. Leuk voor de introductie en een hele goede en waardevolle vraag. Best een complexe meteen, dan is de vraag wat brengt je op vakantie?

Voor mij persoonlijk ga ik graag op vakantie door gewoon met te ervaren nieuwe dingen mee te maken nieuwe mensen te leren ontmoeten te zien hoe andere mensen bepaalde dingen doen. ja eigenlijk is die inspiratie op reis vrij makkelijk te vinden. Inspiratie is toch iets wat anders is dan je zelf gewend bent.

En hoe ik dat probeer mee naar huis te nemen is met name om dingen die je meepakt, dingen die je meemaakt, hoe je daarmee omgaat op reizen, om dat eigenlijk ook mee te nemen naar Nederland. Een voorbeeld daarvan, ik vind het heerlijk op reis om niks te plannen. Je wordt zorgens wakker, geen idee wat de dag je gaat brengen. In Nederland is mijn leven vrij in contrast, toch vrij vol. Weet een beetje wat je gaat doen, weet welke dingen je mee bezighoudt. Dus het niet plannen en daardoor dus ook eigenlijk gewoon nieuwe situaties komen.

is een van de manieren hoe ik het graag meeneem van reis. Ja, we hebben het al best wel vaak gehoord dat iedereen ervaart dat Nederland altijd gestructureerd, gepland, op reis kan alles. Hoe probeer dat dan toch vast te houden om beetje vrijheid te balanceren als je weer terug bent? Soms nee zeggen tegen de geplande activiteiten. Dus toch soms niet als je een weekend hebt niet meteen een week van tevoren te denken. heb vrijdag, zaterdag en zondag meteen plannen. ja, bij een balans proberen in te vinden.

Dus hou gewoon een dag vrij om op die dag te doen wat je leuk vindt om te doen. En waarom is het zo makkelijk om dat op vakantie of op reis natuurlijk te laten komen? Dat denk ik met name dat het is, dat geldt in ieder voor mij, ik, als je toch een fulltime baan hebt, waar je al in ieder geval weet dat je vijf dagen in de week je ergens moet melden. Of dat naar thuis is achter je computer of ergens op een kantoor. Je hebt als je kijkt, toch een neigd om in je eigenlijk dagelijkse leven bepaalde structuren in te bouwen.

We zitten samen in een zaalvoetbal team. Dan weet je toch dat je in het begin van het seizoen weet dat je een aantal avonden op bepaalde tijdstip ergens moet zijn of mag zijn, want we gelukkig een hoop lol mee. Dus ik denk dat dat ervoor zorgt dat je die structuur die je toch bouwt door bepaalde repeteren te doen. Dat is eigenlijk al de skelet en de structuur van je leven. In ieder geval van mijn leven in Nederland. En op vakantie begin je gewoon op nul. Je komt ergens aan. Alles is nieuw. Dus ik denk dat dat een van de hoofdoorzaken zou zijn. Ja, dat je ook...

de afwisseling we hebben van de leuke dingen die je deels ook moet plannen, maar de verrassing die eigenlijk altijd op vakantie kan. Zeker, zeker. daar kan iedereen zijn rol kan daar natuurlijk in vinden. Ik vind het natuurlijk fijn om bijvoorbeeld als ik sport als een voorbeeld te nemen om daar elke keer door elke keer dezelfde sport te doen om daarin beter te worden. Een keuze zou natuurlijk kunnen zijn om elke week een andere sport te gaan doen. En dan maak je eigenlijk aan de afweging, bouw je er een verrassings element in. Ik vind het leuk dat wij altijd zaalvoetballen met ons team samen.

om een voorbeeld te nemen dat je als teamverband ergens iets aan bouwt. Ja, dan ontkom je niet aan om er toch iets repeterends van te maken. En dat heeft het leuke en dus ook meteen is een valkenhel. dat je op moet komen dagen om mensen anderen op je rekenen. Zeker, zeker. dus gelukkig met zoveel bal weer of geen weer maakt dat niet uit. Maar ik kan me voorstellen met andere sporten en dergelijke. Je bouwt toch die structuur in en het van jezelf moeten dat je het jezelf oplegt om iets te doen. Zeker.

Ja de verrassing op reis zie je dat dan, dan heb je geen andere afspraken want je bent, nou ja je hebt zelf verschillende reizen meegemaakt. We hebben samen gereisd met partner, met maat, je ook de Zuidas -Azië geweest. Eigenlijk hoef je alleen rekening te houden met degene die reist. Maakt dat het ook makkelijk dat je dan gewoon lekker kan doen wat je zelf zin hebt spontaan ook en alles maar kan laten komen? Zeker, ik denk dat het een goed punt is dat je uiteraard als je reist of je dat nou alleen doet of met één of een kleine groep.

Er zijn altijd minder mensen dan in je netwerk die je thuis in Nederland of welk land dan ook hebt. Je hebt met veel meer mensen te maken, waar je dus rekening mee moet houden met de agenda van anderen en dergelijke, waar je toch geneigd bent om wat te plannen bijvoorbeeld. Dus ik denk dat dat zeker veel invloed heeft, hoeveel mensen interactie je hebt en toch geneigd ben om bepaalde dingen in te bouwen. Het gevaar zou zijn als je niks inplandt, dat je mensen helemaal niet ziet.

En dat is meestal de reden waarom je wellicht wat kampachtig denkt, ik ga toch maar plannen. En als het over twee maanden, dan staat hij maar. Maar ja, doe dat tien keer. En je maand is weer gevuld. zeker met je eens dat dat zo impact heeft. Ja, en met die reis, qua plannen volgens mij tegenwoordig, laat je het nog vrijer dan ooit van tevoren. Ik denk dat we vroeger ook wel deels op een andere manier gereisd hebben, omdat je ook zo veel mogelijk wil zien.

Hoe beleef je dat nu als je weg gaat en je zegt, eigenlijk, ik wil weten het land waar ik naartoe ga, maar volgens laat je helemaal vrij over wie je tegenkomt, wat er gebeurt, wat je gaat doen. Hoe vertrouw je erop dat het dan toch een mooie reis wordt? Zeker, nou wat je aangeeft, dat is echt wat veranderd in de tijd. In die chill, je het over tien jaar geleden, waar je in begin van deze podcast naar refereerde, toen zijn we samen het avontuur opgestapt en zijn we naar Rio de Janeiro gevlogen. Toen hadden we wel een aardig idee wat we wilden zien. Dus denk dat de skalet...

van onze planning was van we willen dit zien, we willen dat zien, we willen dat zien. En voor je het wist werd dat lijstje langer en langer en waren er meer en meer dingen die we wilden zien. Super fijn en gaaf dat we dat destijds gedaan hebben. Uiteindelijk denk ik ook dat kan ook zijn dat mijn leven destijds in Nederland anders was dan mijn leven nu als basis is. Dus ik merk zelf steeds meer dat je op vakantie ook op zoek bent naar een andere manier van leven dan je gewend bent. Dat het een vorm is van loskomen en relaxen.

Dus ik denk dat dat een van de hoofdoorzaken wel is dat het nu heel fijn is om op vakantie te gaan en niks te plannen omdat ik toch wel die duidelijke structuur, maar, had. Tijdens tijd, 10 jaar geleden was ik net klaar met mijn opleiding. Werkte ik daarna wel een aantal dagen in de week. Maar het voelde wel dat ik daar wat flexibiliteit in had. Ik studeerde wanneer ik wilde studeren, maar. En dat was soms om 9 uur ochtends en soms om 12 uur avonds. En alle variatie die erin zit. Ik probeer dat met werk uiteraard niet zo te doen.

Dus ik denk dat dat heel erg veranderd is. En wat je zegt, mijn ideale vakantie nu is vliegticket boeken en de eerste hotelovernachting, dat dan nog wel. Dat avontuur gaan we net te ver om die ook te skippen en te denken, ben benieuwd waar ik heen ga vanaf de airport. Maar vanaf dag twee mag het van mij al wel helemaal losgelaten worden en zien wat de dag en het leven brengt.

Wat is neer de eerste keer dat je echt probeert op zo te reizen? Waar ging je naartoe en wat heb je toen toch beleefd waar je van tevoren niet bij stilstond? Dat moet ik even gaan nadenken. Dat is de laatste jaar pas echt gekomen. Gevoel matig denk ik dat dat twee jaar geleden naar Zuid -Korea was. Dus dat is eigenlijk heel onbe... Ik heb er niet eerder over gedacht dan vandaag. denk dat voor iedereen wel leuk is om die vraag zelf te stellen. Wanneer ben je eigenlijk veranderd in iets onbewust?

Als ik over nadenk ben ik er niet anders op vakantie gaan naar Zuid -Korea dan destijds. ik denk dat ik toen juist wel misschien wel echt de behoefte had om dus die vrijheid op te zoeken. Ja, en wat ik anders heb gedaan is, nou een leuk voorbeeld bijvoorbeeld, is dat we hadden indicatief al nagedacht naar wat zouden eventueel dingen leuk zijn om te zien. Dat waren dan een aantal opties. En toen merkte ik eigenlijk dat op moment, dan gingen we even naar een bepaalde plek toe.

kwamen we eraan, het weer viel tegen, weersverwachting was slecht. Nou, toen zijn we eigenlijk gewoon de volgende dag weer compleet naar de andere kant van het land gereisd, puur omdat we daar dachten, het weer ziet er goed uit en daar gaan we dat nu gewoon eerder doen. Dus die flexibiliteit hebben we eigenlijk op die manier zelf ingebouwd. Dus ik denk dat dat de eerste bewustheid is met zo 'n kleinere reis, met een lange reis moet ik zeggen dat dat wel eerder al was. Op zo 'n lange reis heb je toch al minder het idee dat je in een bepaalde tijdsdruk hebt van, ik heb bijvoorbeeld één week.

Ik wil dan al deze dingen doen. ik denk mijn laatste reis van een half jaar toen was eigenlijk ook wel heel die trip heel relaxed en gewoon elke dag kijken wat er aan de hand is. Dus ik denk dat ik misschien weer twee jaar geleden weer op zoek was naar dat gevoel tijdens een reis. echt gewoon helemaal vrij zijn en gewoon niks plannen. Gewoon echt letterlijk niks plannen. Ja, ja, misschien. Ik hoor dat vaak veel mensen zeggen. Als ik er zelf over nadenk, als je ergens twee of drie weken naartoe gaat, heb je toch wel gauw van ja, ik wil dit.

gezien hebben als je drie maanden de tijd hebt dan is het natuurlijk ook van ik kan daarheen of ik kan ook volgende week gaan en je hebt minder die druk om langs te gaan en je kan het ook meer openlaten wanneer het gewoon uitkomt. Zeker, nou 100 % en ik denk ook dat je op zo 'n zo 'n langere reis dan voor mezelf dan ga je ook met een ander doel. Dan ga je echt om gewoon niet bij definitie

helemaal niks doen. Ik merk vooral zelf, kortere vakantie kan juist zijn om echt helemaal los te komen. Als je echt een langere periode gaat, dan kom je initieel helemaal los en dan kom je vanzelf weer in de andere vibe, waar je ook weer andere dingen leert. Of het nou over jezelf is of van dingen om je heen. Dus mensen staan toch altijd, of ik sta in ieder toch altijd wel aan. Dus ook als je ergens op een langere periode bent, dan voel je eigenlijk zoiets. Je komt gewoon weer in een andere fase waar je ook weer aan wendt en waar je ook weer bepaalde dingen uithoudt. Ja, we zijn zelfs mensen natuurlijk sowieso heel erg gewend aan

wat we een aantal keer doen en dat kunnen heel makkelijk tussen switchen. Ik gaf even een stip te kort aan dat je als mens ook wat leert. Wat leer je van korte of lange reizen op zicht van jezelf over de wereld? Ik zou normaal zeggen dat kan je podcast aan wenden, maar dat zijn we aan het doen. Dus dat komt goed uit. Ik denk een van de dingen waar je veel leert is waar je eigen behoeftes liggen en waar de behoeftes van anderen liggen. Dat is dan met name denk ik wel gericht op bijvoorbeeld het reizen samen met iemand. Dat je daar toch je je weg in wil vinden en toch

Een manier probeer te vinden dat je allebei gewoon je ding kan doen en jezelf kan zijn. dat dat heel belangrijk is en dat je daardoor in zo 'n setting daar toch gewoon samen reist en je bent continu samen. Daar word je net al wel mee geconfronteerd. Klinkt heel zwaar. Ik heb dat zelf gelukkig nooit zo meegemaakt,

Als iemand heel de dag op het strand wil liggen en hij wil gaan heiken in de bergen, dan nog een verschil. Precies, het helpt natuurlijk als je misschien de reden dat ik daar niet meer geconfronteerd ben op locatie is omdat je als je met iemand gaat reizen toch wel even een afstemming doet van wat vind jij nou fijn om te reizen? Wat wil jij aan? Als iemand zegt nou, ik wil een week op het strand liggen, dan zijn er echt periodes in mijn leven waar ik denk, daar ben ik bij, dat klinkt geweldig. In andere periodes denk ik van, hoef voor mij even niet, ik ga liever een week de natuur in en gewoon actief zijn, hikes doen en dergelijke. Dus ik denk...

Eigen behoeftes is denk ik wel een interessante ervan. Ook denk ik dat je veel leert van hoe exotischer de locatie het eigenlijk is, hoe meer het toch een beetje uit je comfortzone kan zijn. Je kan op een locatie zijn waar je bijvoorbeeld niet eens naar de bordjes langs de weg kan lezen, omdat het een totaal ander alfabet is. Je kan op een locatie terechtkomen waar is niet een taalspreker die jij zelf spreekt. Dus dan val je terug op de basiscommunicatie met plaatjes, handen en voeten. Dus ik denk dat je daarvoor van leert.

Dat je bepaald vertrouwen opbouwt van ja, maakt niet uit waar ik terecht kom in de wereld. Ik kom uiteindelijk wel weer waar ik moet zijn. Dus ik denk een stukje zelfvertrouwen kan ik je ook zeker geven. weleens een moment toch gehad dat je dacht van hier hoe ga ik hier uitkomen? Ja, zeker, Ik ben toen in Nicaragua natuurlijk de trip die je aanhoudt toen waren we met een bootje vanuit de meenkust. Was het plan dat we met een

naar een van de eilanden zou gaan om kerstennouw te nieuw te vieren. daar was, zoals je niet graag gewend bent, was het niet bekend wanneer er een boot zou gaan. En ik was met een groep Duitsers en een groep Nederlanders die daar toch wel moeilijker mee om konden gaan. Dus toen dachten we, als zij niet weten wanneer er een boot gaat, dan regelen we zelf wel een boot. Een typisch gedachte misschien vanuit ons. En toen hadden we iemand zover gekregen die zei, prima wij kunnen een boot voor je regelen. En morgenochtend vertrekt hij. Dus wij met onze goede moed met z 'n allen de boot op. denk dat we ongeveer met 12 mensen waren.

Ik vond het wel relatief kleine boot, maar ik dacht als die mensen er zelf ook op stappen zal het wel veilig zijn. Een uur later waren we op zee. De motor hield er mee op. De golven werden steeds hoger. Ik zat helemaal achterin en ik voelde mijn voeten nat worden. Toen dacht ik wel van dit is toch wel bijzonder. Toen keek naar de kustlijn en dan ga je letterlijk nadenken van zou ik het halen als ik moet zwemmen? Ik denk niet dat ik het gehaald had en het was achteraf ook niet nodig. dat was gewoon met het petje, het water uit de boodschepen.

Totdat de motor weer gefixt was en toen zijn we naar een van de dichterbezijnde eilanden daar gegaan om te overnachten. Nou, er was voor de rest helemaal geen voorziening. Dus dat was avond kokosnoten uit de boom halen en met een machette mes de kokosnoten openmaken, een stukje wat eten drinken had. En de mensen van die boot zelf, zeiden ja, zijn bijna door de benzine heen. Dus wij moeten terug naar de mainland en we komen morgen wel terug. Als je dan hebt over gebrekken, controle, dan kan je je voorstellen dat ook wees met zo 'n groep doet. Ik dacht van prima, kom morgen wel.

De rest lag daar wat anders over. toen hadden we eigenlijk een poging gedaan om naar de mainland of naar het eiland te bellen om te kijken of een kust wacht of iets dergelijks. Het hostel in dat geval ons zou komen ophalen. Toen kwamen we erachter dat we geen bereik hadden. Er stond nog een oude verlaatde tv toren op. Dus ik ben toen met een vriend van mij in de machete. Die we door de bosjes gegaan om boven op die toren te kopen en brek. Daar hadden we een streepje bereik. Dus toen hebben we gebeld naar het hostel van

Kunnen jullie een boot hierheen sturen? En toen was het hele simpele vraag van, dat is prima, maar waar zijn jullie dan? Ik helemaal niet over nagedacht dat we niet wezen waar we eigenlijk waren. Dus ja, antwoord was geen idee. Google Maps werkt niet. Dat was in de tijd dat je überhaupt eigenlijk nog geen internet had als je op reis was of je moest een SIM kaartje kopen. Ja, toen zijn we weer naar beneden geklommen.

En toen hebben we die daar aan het vissen was gevraagd van, weet u eigenlijk waar het is? Toen zijn we een eiland verder de coördinaten op gaan halen. Toen zijn we een uur later stonden we weer boven op de TV -toren. Ja, gebeld, de coördinaten doorgegeven en dan is het fingers crossed en hopen dat de dag iemand daarna komt. Dat was gelukkig het geval. Maar dan licht je s 'nachts wel op de grond. Geen eten en drinken. weet ook, we komen nog een dag met die kookensnoten nog een dag verder.

Dan moet je het gewoon loslaten en denken van, het komt vast wel goed. Of je kan je helemaal gaan stressen en gaan huilen. Dat heb ik ook zeker wel gezien om me heen. Dat dat voor sommigen wat lastiger was. Maar dat is wel zo moment dat je denkt van, nu ben ik echt in de middle of nowhere. de basis, behoefte, veiligheid en dergelijke is dan gewoon helemaal weg. En achteraf maakt dat ook zo 'n trip zo leuk. Achteraf is het natuurlijk altijd makkelijk praten, maar is dat dan ook?

Ja, toch vertrouwen dat die mensen jou niet op een eiland achterlaten. Dat ze toch denken, we kunnen toch niet maken om, weet ik, voor een x aantal toeristen gewoon op een onderwoord eiland achter te laten en ze gewoon daar te laten tot, ja, tot je er niet meer bent. Ja, ik denk een goed goede dosis combinatie van goed vertrouwen en naïviteit op dat moment. Nu zou ik misschien iets, ja, aan de andere kant, je zou nog steeds de mensen vertrouwen. En zou je toch wel iets meer duidelijk willen maken van, ik hoop dat je morgen wel terugkomt.

En nu was het meer van prima joh, zien jullie morgen geen probleem. En aan de andere kant is het altijd lastig om te realiseren hoe je echt gedraagt in zo 'n situatie. Misschien zal het ook gewoon weer zijn van prima joh, ik snap het. En als je er morgen weer bent, prima. Ja, het toch altijd een switch. Merk je dat altijd als je op pad gaat? Dat je dan de eerste paar dagen weer meteen... Ja, ik had het daar met Duco over. Die zei ook van... Ook een beetje het voor -internet -tijdperk van... Dan was Kanoes Beekistan...

kwam mijn vriendin langs en die dacht van ja, ik ben geld aan het regelen. ben op kraampjes eten aan het bestellen, waar ik totaal niet spreek, niet eens weten wat ze gaan klaarmaken en dergelijke. Maar ik wijs er een beetje aan en dan komen we wel uit. Dat hij zei, ja, dat is toch een soort van skill die je leert. Maar had het er ook over dat je die kwijtraakt. Heb je zelf dat gevoel ook? Of denk je van eigenlijk als ik ergens anders ben, dan pak ik die travel mindset in één keer weer op? Bij mij gaat het wel vrij hard dat ik het snel genoeg weer oppak. Ook een onbewuste.

eigenlijk de eerste keer dat ik erover nadenk. Die regelmodus, kan je natuurlijk ook zien, geld regelen, dus de eerste waar je aan komt, ik heb wat cash nodig en ik heb misschien een simkaartje nodig voor de mensen die tegenwoordig daar gebruik van maken. Eigenlijk weer gewoon de regelmodus die je vanuit Nederland mee kan nemen. Dus dat zijn misschien nog de dingen die je helpen de eerste dagen op reis en die je na een paar dagen misschien ook weer graag gewoon los laat. Dat je denkt van joh, ik zie het wel en als ik morgen wat moet weten dan zoek ik het morgen uit. Dus ik denk dat het persoonlijk, sommige dingen laat je makkelijker los.

En sommige dingen neem je nog wel goed mee op reis. Dat duurt nog wel een paar dagen dat je dat weer los kan laten. Ja, hetzelfde als je op busstations in Zuid -Amerika, die treinen of meestal de bus die gaat wanneer die gaat en niemand die jou wat vertelt en opeens gaat hij van een andere platform, je moet het toch zelf in de gaten houden. Zeker. Dan moet je er op kunnen vertrouwen. Of je moet ook scherp blijven.

Je moet zeker scherp blijven. er zijn zatlanden geweest waar inderdaad als je vraagt hoe laat gaat de bus daar heen, dat ze je aankijken van joh, hij gaat. Dat is het enige wat we je kunnen vertellen. En dat is ook nog maar een aanname merk je achteraf soms. En dat is achteraf het fijne. Ik kan er veel van leren, gewoon die relaxedheid en van joh het komt wel goed. ja, nee zeker. Gewoon het loslaten. Ja, loslaten. Ja, nee zeker. Ik denk dat dat het mooi voor wordt. Maar waarom geniet je dan toch van in plaats van dat het allemaal goed geregeld is?

Ik denk dat er een groot verschil is als ik in Nederland naar het treinstation zou gaan en er staat op de NS bordjes van trein wordt verwacht in plaats van een tijd dan zou ik het ook wel iets lastiger vinden dan op reis. En op reis hoort het denk ik bij de ervaring. Dus de reden dat ik zo kan genieten van reizen is dat het zo significant anders is dan het leven dat ik hier gewend ben. En alles wat anders is, kan voor de ene persoon dat...

eng zijn of juist onbekend maakt onbebind. Bij mij is het juist, onbekend is interessant. Dus probeer ik te begrijpen van joh, die mensen hier komen ook gewoon naar werk. Die komen ook gewoon weer terug. Die kunnen ook hun familie bezoeken. Ook als je niet weet wanneer de bus gaat. ik vind het juist inspirationeel eigenlijk zelfs dat het gewoon anders is en dat systeem werkt daar ook. Dat vrij en spontaan is daar gewoon heel natuurlijk. Is daar de basis? Zeker, zeker.

Dus wat voor ons de basis is misschien wat strakker en wat duidelijker en wat zakelijker. Is daar weer heel gek. Als je daar moet zeggen van, je over twee maanden afspreken? Dan denk je over twee maanden, ik weet niet hoe het leven er dan uitziet. Ik weet niet of ik dan nog leuk vind om je te zien. In de meest extreme vorm. ja, nogmaals, voor mij alles wat anders is, is interessant. En waardoor denk je dat dat zo gekomen is? Is dat

tijdens de reizen pas gekomen of jij hebt natuurlijk ook net als ik we hebben allebei die behoefte gehad om om veel te reizen heb je het gevoel dat dat is ergens vandaan gekomen of ik ben wel aan de veronderstelling dat bijna al je interesse is natuurlijk wel van een tijd geleden een keer dat een zaadje geplant is omdat het interesse toch ergens van gewend gewekt is ik weet wel dat wij vroeger gewoon vroeger op op zolder drie uur lang

aan het hond lopen waren en deden dat we door de bergen liepen met een rugtas en dan beneden in het zogenaamde restaurant bij onze moeder in de keuken wat pannenkoeken gingen halen dus ik denk dat we dat imaginary en dat visuele van hoe zou het allemaal anders zijn daar zijn we al vroeg mee mee begonnen dat begint dan eerst in je hoofd totdat je ziet dat je dat ook gewoon in je eigen wereld realiteit kan laten maken dan is de kwestie van een paar keer gaan

het een paar keer meemaken en dan werkte het denk ik verslavend, misschien is zwaar woord, maar het werkt wel heel erg inspirerend en prikkelend dat je denkt van dit was gaaf, waarom zou ik niet ook nog ergens anders heen gaan. Dus dat zeker. Dus ik denk dat zoiets groeit in de tijd, maar ik ben er wel van overtuigd dat dat ergens vandaan komt van een langere tijd geleden, waar je toch al die inspiratie al vandaan gekregen. Ja ook van anderen die je ook reizen ziet maken of denk je dat het meer echt

in ieder geval jou zelf is gekomen? Ik denk wel meer van mezelf. denk dat wij zijn naar Nicaragua, dat praat je over 12, 11, 12 jaar geleden. Dat was voor mijn leeftijd toen vond ik, dat was 19 volgens mij. Ja, dan drie maanden naar Nicaragua gaan, zeg maar. Dat was wel exotisch, om het zo maar te zeggen. Ik weinig mensen om me heen die dat ook deden.

Daarna zie ik steeds meer mensen om me heen ook dit soort reizen gemaakt hebben. En ik denk dat dat meer aan de leeftijd gelegen heeft. Dus dat mensen na een studie misschien een tijd hebben gevonden om wat weken te reizen. En iedereen komt eigenlijk terug wel met positieve verhalen. Soms ook negatieve verhalen. Maar met name zijn het de positieve verhalen die blijven liggen. En de negatieve verhalen die je mee hebt gemaakt, maar die toch nog goed zijn gekomen. Ja, die horen bij het avontuur. Ja, die zijn misschien wel het meeste waard. Ja, zeker, zeker.

Ja, dat is de avontuur. Dat kun je natuurlijk ook echt opzoeken. 2021 waren niet zoveel landen waar we naartoe konden reizen. ja, Max, je luistert misschien wel mee, maar zijn we met Max naar Rwanda gegaan. Het enige land wat geel reisadvies had buiten Europa. Begon als schijntje, toch hebben we het gedaan. Waarom denk je dat we dan toch zo gek zijn om dat te doen? Nou, was wel, als ik terug ga aan de tijd, wel leuk hè. Wij lieten toen als inderdaad, nou...

adviseren en inspireren door de Nederlandse overheid om te kijken van, waar kan je nog veilig op reis? Dat is natuurlijk wel belangrijk om in acht te nemen. Er zijn verschillende maten, denk ik, van avonturen die je aan kan gaan tot gebieden die ook ten zeerste worden afgeraden. Dat is eigenlijk niet echt de plek waar ik dan nooit geweest ben. Rwanda vond ik eigenlijk wel grappig, dat het een periode is dat ik zowel Max als jouw vaker sprak en ja, eigenlijk gaven jullie beide los van elkaar tegen mij aan. Ja, leek me wel leuk om naar Rwanda te gaan.

Toen heb ik het gewoon losgelaten en vertrouwen dat ik, dankjewel jullie zijn type mensen die dezelfde dingen leuk vinden, zowel in Nederland als op reis. Ja, laat ik me gewoon blind voor vertrouwen dat Rwanda inderdaad leuk is. dat heeft er ook voor gezorgd dat mijn verwachting van Rwanda niet bestond. Daar wist ik totaal niet van wat ik kon verwachten. Ik wist niet eens of we naar een gebied gingen met bijvoorbeeld een woestijn of een jungle. Ik heb me er allemaal niet in verdiept en ja, daardoor gewoon is de supermooie reis geworden. En ik denk dus dat...

Nou ja, heb me op zo 'n reis toen wel laten inspireren door jullie. Van joh, een nieuwe exotische locatie en als we met z drieën zijn komt het sowieso goed en wordt het sowieso een mooie reis. Ja, dan kwestie van meegaan, ervaren en achteraf een hele goede keuze geweest. Ja, ja en als je dan, ja nou laat het zeggen, nu had je een soort van het geluk dat je mee kon en zeg maar mensen die toch elk jaar weer denken van, ja ik wil toch een keer wat nieuws doen,

Ja, je moet ook keuzes maken, want je hebt beperkt aan de vakantiedagen van veel mensen in het jaar. Dan wil je ook een goede keuze maken. Je wil niet ergens belanden waar je het niet naar je zin hebt. Hoe zouden die mensen om kunnen gaan met inspiratie? Dat ze toch denken, kies een land uit wat gewoon heel tof gaat zijn. Maar tegelijkertijd wil je ook niet alles weten wat je gaat zien. Ja, goede vraag. Ik denk dat sowieso altijd. Net een ander type vakantie, net een andere reis dat interesseert veel mensen, maar schrikt natuurlijk ook een beetje af van hoe moet ik dat dan ervaren?

Mijn tip zou zijn, ga in gesprek met mensen die bijvoorbeeld om je heen kent, die zo 'n reis wel hebben gemaakt. Toets een paar van je aannames daar en neem een voorbeeld van mensen die misschien zeggen van, spreek je daar wel Engels, kan ik mezelf wel verstaanbaar maken. Dat is voor heel veel mensen wel belangrijk om een veilig gevoel te hebben. Dan kan het zijn dat in bepaalde landen waar je dat niet verwacht, dat je gewoon met handen en voeten ook uit je woorden kan komen. Ik denk dat dat heel erg zou helpen. Misschien toch wat vertrouwen krijgen.

Bij mensen die je kent, mensen die dicht bij jou staan in het land, waarvan je ook weet dat dat eenzelfde soort type mensen Als zij het kunnen doen, waarom kan ik het niet? Dus ik zou ze dat tenzij je het adviseren en aanraden. Leuk om mee te maken, sowieso. Dus toch verrassen en misschien ook hoe jij op reis gaat. Dan neem je het ook van anderen aan die onderweg tegenkomt, waar je verder naar toe moet? Ja, zeker.

Ja nee, moet er toevallig nu net aan denken dat ik heb best wel wat vrienden die dan mij vragen van, joh To, ik heb tweeënhalve week en ja, ik wil naar een exotische locatie heen gaan omdat ik toch wel wat locaties gezien heb in de wereld. Dat zijn wel vragen, wat wil je? Ja, dan begin ik gewoon met een countervraag van, joh, waar heb je zin in? Wil je weer relaxen? Wil je wat avontuur? Wil je een combinatie van beide? Vind je fijn weer belangrijk? Wil je hoge berg, dus om te haken? Dus dat zijn eigenlijk al een beetje de vragen die je zou kunnen stellen dat je al ziet dat er een aantal landen overblijven.

En dan is het een kwestie van een keuze maken waar je het een keer heen gaat. dat... Ja, uiteindelijk klinkt het heel gek, maar je kan heel veel landen toch in een bepaald combinatie van activiteiten die je daar kan doen, kan je zeg maar plaatsen. En dan kan het ook betekenen dat je zegt van, ik heb nu bijvoorbeeld behoefte aan een specifieke vakantie. wil gewoon echt relaxen, maar wel wat exotischer. Dan kom je misschien op een bepaald land uit. Waar je dan uitkomt waar je normaal niet heen zou kunnen gaan. En misschien waar je niet eens aan nadenkt. Als je gewend bent

meer naar de mediterranse zee te gaan, dat je denkt, ik wil de zon opzoeken en ik wil lekker aan de strand liggen. Op heel veel plekken kan je aan de strand liggen. Dat zou je ook op testen kunnen doen. Er is genoeg variatie overal. Ja, ongetwijfeld, ongetwijfeld. Maar je zegt eigenlijk, dit is eigenlijk basis van waar je zelf hoeft aan te hebben. En op de ene moment is dat misschien rust, op andere moment is het actief, op andere moment is het misschien meer cultuur, dat je echt iets wil zien of een beetje sfeer wil proeven, dat dat het voornaamste is. Ja, voor mij zou ik persoonlijk leidend zijn, dat zou ik ook adviseren als...

Als je naar een nieuwe plek wil gaan en je hebt het over van, vroeg ik mezelf daar wel thuis of heb ik het al naar mijn zin? Of je het naar je zin hebt ergens heeft vooral te maken met doe je iets wat je leuk vindt. Of het nou je werk is of als je op vakantie gaat. je denkt van, ik heb nu zin om bijvoorbeeld een paar mooie wandelingen te maken. Dan moet je natuurlijk naar een plek gaan waar je die kan maken. In plaats van dat je in de middle of nowhere ergens bent of je ligt aan het strand. Er zijn weinig wandelingen om te maken. Dat zou

mij persoonlijk van wat is je drijfje om op vakantie te gaan? Waar ben je naar op zoek? Waar ben je aan toe? Dat zou voor mij locatie bepalend zijn. Ja, klinkt heel logisch, maar ja, ik denk als je soms aan het zoekende bent, dan je kent ook wat je kent, zeg maar. Het golf van mens gaat natuurlijk naar de 10 meest bezochte land ter wereld van Frankrijk, Spanje en uit Dubai, staat tegenwoordig op dat lijstje. Maar er is natuurlijk zoveel meer te ontdekken.

Zeker, zeker. We hebben allebei wat zeker vermogen zien. Jouw kennen sta je ook wel open dat als iemand wat vragen aan jou heeft. En dat geldt voor mij ook dat je denkt, ik zou eens een paar minuten willen sparren met iemand over de verschillende landen om inspiratie op te doen. Dan zijn ze altijd welkom om contact op te nemen. Ja, nee, natuurlijk. En ik denk ook, ja, denk dat we het stukje cultuur natuurlijk nog niet heb besproken hebben dat dat ook zo leuk is. En je gaf natuurlijk net al eigenlijk aan hoe mensen, zeker in Zuid -Amerika, met tijd omgaan.

ten opzichte hoe we dat hier doen, ik planningstructuur, daar is het heel vrij, daar is het heel erg manana manana, je ziet op de dag wat er gaat gebeuren spontaan he, heb je nog andere culturele inzichten opgedaan in andere landen dat je denkt dat blijft me echt bij of dat vind ik echt een mooie les om weer toe te passen als je terug bent. ik vind de familieband, dat vind ik altijd mooi om te zien, dus dat kan zijn vanaf dat dat volwassen mensen gewoon voor hun ouders zorgen dat die gewoon weer bij hun thuis komen zitten, dat vind ik iets mooi om te zien.

een beetje in lijn ook met de agenda structuur ook op tijd komen. Dat heeft iedereen ook zijn andere definitie voor. De ene kan een uur later komen dan de afgesproken tijd, maar misschien is dat uur later eigenlijk al gewoon op tijd zijn. Dus dat vind ik ook een hele interessante. Ik denk dat we al wat hoofdzaken zijn. Ja, die met eerste oogpunt teboven komen.

of dat dat kan vinden of dat jij denkt van nou ik heb dit zelf al eens echt wel meegemaakt. Ik denk dat inspireerde me daarin. Nou ja ik denk wat je zegt dat vooral dat ja we zijn natuurlijk in Nederland best wel individualistisch van nou je hebt eigen hobby's, hebt eigen passies en de kosten van alles moet jij waar maken of moet jij jezelf ontdekken en daar denk ja dat we wellicht wel af en toe een doorslaan. Dat we zo erg focus op individu dat er weinig over is voor he dan familie en oké maar

Als je alles voor jezelf blijft doen, hoe ga je voor je ouders zorgen? je wat daarin heel normaal is? En wellicht weer zo erg normaal is dat je bij de groep wel hoort of bij de familie dat je, als je net anders doet, je gek wordt aangekeken. Je maakt natuurlijk ook mee met Chinese schoonfamilie. Nou, zijn die al een stuk vrijer, dus ik denk dat die al heel erg dat balanceren. Maar ik denk dat ik dat zelf wel heel erg heb bevaren. Zeker afgelopen jaar, door echt meerdere maanden in China geweest te zijn en niet alleen als toerist, maar ook echt met de mensen daar, dat ik denk, oeh, ik word

Als individu zou ik wel klein gehouden worden voor mijn gevoel. Maar als ik dan eigenlijk dit jaar terug ben in Nederland, dan denk ik van, iedereen is wel zoveel met zichzelf bezig. En niet met de behoefte van anderen en niet naar elkaar omkijken. Heel erg tot op elkaar letten dat dat ook weer is waar we wat van kunnen leren. Dus dat is er zeker een waarin ik ook denk van, daarin, alles is balans weet je. Je gaat heel snel van het ene naar het andere. En ertusseninblijven is denk ik het mooiste wat er is. Alleen ja, zie die speedspot maar te vinden natuurlijk.

Zeker, zeker. Dat is een uitdaging voor de rest van het leven die altijd weer een nieuwe optimalisatie heeft in de tijd. Dat zou in elk geval weer anders zijn. Dat komt natuurlijk mooi overheen met je eerste vraag. Wat neem je van vakantie mee naar het land? Dat kan ook een openbaring zijn. Hier is het dus daar nog anders. Dat denk ik bewust zijn. Het belangrijkste is bij bijna alles wat je doet. Als je in bewust bent van je keuzes, dan heb je een keuze gemaakt. Dan is het ook een keuze geweest in plaats van dat je eigenlijk onbewust gewoon iets doet.

En bij een keuze weet je in ieder geval dat je daar, dat de grote kans dat het in lijn is met wat je wil. En als het echt niet in lijn is, dan weet je in geval ook wat je moet veranderen eventueel. Of een andere mindset die je moet aanhouden om het wel in lijn te krijgen met je behoeftes. Ja, en ik denk ook tegelijkertijd dat het van, er is niet één waarheid. Dus meerdere waarheden kunnen tegelijkertijd bestaan. Dus een land kan wat individualistischer ingericht zijn, zoals in Nederland. Nou, dat kan functioneren. We doen het volgens mij nog steeds best wel goed in de meeste lijstjes. Maar ook een soort

Ja, meer familiegebonden cultuur of meer samen kan ook gewoon heel goed succes boeken, economisch, maar ook gewoon in een stukje geluk en welzijn en dat mensen voor elkaar een beetje willen zorgen. brengt ook heel veel terug. Die documentaire nu op Netflix, volgens mij de Blue Zones, dat gaan ze natuurlijk die plekken over heel de wereld langs, van Japan, Eiland in Griekenland of Italië, of Sardinië is het zeg maar. Dat zijn dan hele diverse plekken in de wereld die dan best wel verschil hebben qua cultuur.

Maar dat de gemeenendeeler toch vaak iets is van een soort van community feeling ergens bij horen. En al ben je zo klein op deze gigantische planeet met 8 miljard mensen. Als jij samen met drie andere mensen voor een tuintje zorgt, dat geeft toch betaalde betekenis in het leven. En ik denk dat dat wel iets is dat je kan kijken van ja, dat vertaalt zich. Weet we allemaal mens. En hebben een bepaalde cultuur, maar dat toch best wel veel gemeenendeelers zijn die ons allemaal op hetzelfde geluk kunnen brengen over de lange termijn.

Zeker, ik denk dat, ik heb die documentaire ook gezien, super interessant. Iets wat terugkomt op al die locaties is gewoon eigenlijk hele simpele voeding, maar wel genoeg daarvan. In combinatie met inderdaad een samen zijn ergens bij horen, dat ook zeker gezien. En je ziet dat die mensen gewoon actief zijn en blijven. Dat is wat je zegt, dat ze gewoon op de punt waar ze samenkomen, dan lopen ze er in ieder geval heen. Dat is toch alweer die stappen die je ook een keer maakt.

Dat zeker een mooie mix van de basis ingredienten van het leven, beweging, voeding en toch het mentale aspect van waar hoor ik bij. Een soort van purpose hebben. Dat is een hele mooie combinatie die je het liefst toch ook bijhoudt. Waar je ook bent. Ja, dat zet me aan, denk ik. Ik moet even teruggraven. In 2019 waren we in Patagonië. En toen zaten we denk ik al een beetje in die switch dat we niet per se alles hoefden te zien. Natuurlijk hebben we super toffe AX gedaan, prachtige berg gezien.

Cletches noem maar op. Maar ik weet nog dat volgens mij een van onze mooiste herinneringen van die reis was dat we in een of andere klein cafeetje waren met die vent. We waren een beetje met hem in Spaanse aan het praten en toen lieten we een paar raggedol nummers horen en dat die gasten slappen lachen kregen dat wij hem die nummers tonen zeg maar. Ik denk van ja dat zijn ook die kleine dingen die het zo mooi maken. jij andere kleine herinneringen aan grote reizen? Waar het eigenlijk blijkt van ja maar dit is eigenlijk het mooiste van wat je meemaakt. Ja zeker. Een echt goed voorbeeld trouwens.

Toen je er mee begon met introductie moest ik ook even nadenken. Maar toen je een keer zei de connectie die we maakten in het café. Ik zie het café weer voor me. Ik zie nog mensen langslopen voor het raam langs. We waren volgens mij de enige twee in het café op dat moment. Super mooi moment. Een ander moment wat me realiseert is dat we toen in thuis onze Zuid -Amerika reis waren in Colombia. Toen een meerdags hike deden naar Ciudad Perdida, een verloren stad daar. En dat we toen gewoon in een klein dorpje zouden...

niet eens kunnen noemen, waren een paar huisjes, dat we daar gewoon verbleven en dat we dan gewoon met de mensen alle leeftijden door elkaar heen gewoon een voetbalpotje voetbal deden. Dus dan heb geen taal nodig, je laat je voet spreken letterlijk. En dat we daar tegen zo 'n kleine jongen zeiden die een paar keer een mooie actie maakt dat hij El Tigre was, wat de pijnham is van een van de bekendste voetbalspelers daar in die tijd. En ja, je zag zijn ogen helemaal opgelunderen en hij rende naar zijn papa van nee, ze noemen me El Tigre. En je meent het dan ook gewoon van...

Ja, zulke ervaringen daar kan je niet tegenop. Dat zo geweldig om mee te mogen maken. Ja, dat is denk ik eentje uit de hele velen die je uit hooggoed zou kunnen kunnen trekken. En het ook wel goed om daar soms even bewust van te zijn. Van wat heb ik eigenlijk allemaal niet meegemaakt tijdens die dingen. En wat blijft je daarvan bij? En dit voorbeeld wat je daarvan bijblijft is gewoon integreren bij de community om je heen. Dingen uitspreken die je misschien normaal niet zou zeggen. Als ik in Nederland met iemand zo voetbal, dan weet ik niet of ik zou

Je is bijvoorbeeld als Robin van Persie bijvoorbeeld, maar dat zijn dingen die je gewoon leuk gewoon die soort van waardering naar mensen uitspreken. Dat is iets wat heel mooi is. Ja, we hebben ook weleens gehoord mensen maken de reis. Is dat iets waar je ook wel in kan vinden?

Ja, zeker. Maar dat zou ik zelf op verschillende manieren kunnen interpreteren. Mensen maken de reis is de mensen om je heen die je leert kennen maken de reis. Is dat wat je bedoelde? Kan zeker de mensen die je tegenkomt. Kan natuurlijk ook zijn van als jij vooraf met leuke mensen gaat reizen. Als wij samen reizen is het ook leuk. Dus dan maak je het samen natuurlijk. Maar ik denk veel mensen die zien het wel geen die je tegenkomt en interactie met met name de locals. Dat is natuurlijk vaak waar mensen dat mee bedoelen.

Ja, nee, 100 procent hoor. Dat zeker. Dus ik denk net een mix. Toen je het zei, kwamen er drie dingen mijn hoofd. De eerste daarvan is de mensen waarmee je gaat en maken de reis. Nou, zeker. Dat is eigenlijk je reisgezelschap. Dat kan zijn de persoon waarmee je op pad gaat. Maar voor de mensen die misschien alleen reizen en die gewoon met gedurende de weg met andere mensen reizen, dat is daar super bepaald voor. De tweede punt is waar ik aan dacht. Dat zijn eigenlijk de interactiemomenten die je hebt met de mensen die daar gewoon zijn. En de derde is voor mij eigenlijk je eigen mindset die je meeneemt op vakantie.

Van joh, zit je lekker in je vel, sta je open voor nieuwe dingen. Ja, is het ook leuk om nieuwe dingen tegen te komen. Terwijl je misschien denkt van, ik voel me niet zo goed of ik voel me niet lekker of dergelijk. En je dan bijvoorbeeld geconfronteerd met, ik voel me niet goed. Stel je voor je wil de bus pakken naar het ziekenhuis of wat dan ook. Ja, die rijd dan niet. dan is diezelfde bus, het wachten op die bus opeens een stuk minder plezierig dan als je denkt van, als hij over drie uur gaat, vind ik het ook prima. Dus dat zijn de drie niveaus waar ik meteen even aan moest denken. Maar de mens staat daarin centraal.

van jezelf tot de mensen om je heen. En dan ook mensen die je willen helpen als je zo 'n probleem hebt? Zeker, zeker. Ik heb toen met een vriend van mij, misschien luister je ook wel Peter, een half jaar in Zuidoost -Azië rondgereisd en daar hebben we op de eerste dag dat we in Vietnam waren een motor gekocht. Zijn we naar het noorden gereden. Toen van het noorden helemaal naar het zuiden in een maand tijd en op de laatste dag hebben we de motor weer verkocht. Ja, en dan de motor is wel eens twee of drie keer gewoon echt in de midden of nowhere gesneuveld.

En dan, ja, dan reed je met je, dan kwam eigenlijk altijd iemand op je af van, joh, wat is er aan de hand? Dan reed je aan die motor, probeerde hem te starten en binnen noodtijd kwam er iemand achterop, kwam langs met een schroevendraaier en wat onderdelen om te kijken van, joh, krijgen we dat ding weer aan de praat? Ja, dat is geweldig dat zulke mensen je dan kunnen helpen en willen helpen ook. En dan probeer je gewoon dankbaarheid op welke manier dan ook te tonen. En je ziet dat zij dat dan weer waarderen, dat zij echt idee hebben, ik help deze mensen echt verder.

Zij zijn daarin weer gedreven door hunzelf om mensen te helpen. Dat zorgt er ook voor dat als ik in Nederland ben en ik zie een toerist op een kaart kijken en die denkt van, waar moet ik een hemelsnaam zijn? Dat ik gewoon ook aan hun vraag van, kan ik jullie helpen? Zijn jullie ergens naar op zoek? En zo probeer je ook weer de mensen die bij ons in de buurt komen ook weer te helpen op die manier. Dat zal voor hun wellicht weer een reden zijn dat zij thuis vertellen van, mensen Nederland zijn zo vriendelijk. Ik was ergens naar op zoek en die helpen mij.

Ja, nogmaals denk ik een vestiging dat de mens de reis zeker maakt. je gast vrijheid en dat ook terug willen geven aan mensen die ons een klein langtje kunnen bezoeken. Zeker, zeker. Ja, dit is, we doen het met z 'n allen, we zijn hier met z 'n allen. Dus laten we dat ook zo doen met elkaar. Ja, ja, 100 procent, 100 procent. Hé To, we spelen ook eigenlijk een terugkeren thema. Voor jou de laatste keer dat we hem in ieder geval spelen. Misschien gaan we nog wel travel seizoen doen hoor, maar...

voor nu vandaag even wat is, je hebt natuurlijk al verteld van een super grote avontuur dat je vast kan zitten op een ombeweend eiland is er nog eentje die eraan kan tippen of die je denkt die past toch wel hetzelfde categorie? Nou er zijn er een paar die ook wel bijzonder zijn meegemaakt hebben ik denk dat er eentje die nog wel in de buurt is uit ombeweind eilanden wat dat heel interessant maakt is natuurlijk dat je gewoon echt in de middle of nowhere bent en dat je gewoon

Je bent eigenlijk gewoon stranded. Je kan niet weg. Dat maakt in Eiland natuurlijk nog wat interessanter dan andere plekken. Ja, denk ik naar wat ook nog wel erg wel gaaf is geweest. Dat bijvoorbeeld in Nieuw -Zeeland gewoon daar rond te reizen en dat vanuit een auto te doen. is gewoon acht weken lang op de achterbank. Een normale auto, maar de achterbank was omgebouwd tot een van opklapbaar bed.

Ja, de middle of nowhere rondreizen en daar was het voordeel dat je nog een soort van de kampeerplekken had waar je mocht staan. Nou, dat stond je soms in je eentje echt in de middle of nowhere. Ik denk dat het dicht bij zijn, de dorpje misschien wel 30 kilometer was. Ja, dat gevoel, maar van vrijheid en overal gewoon heen kunnen. Ja, dat is geweldig. Dus ik denk dat dat voor mij wel echt wel een van de hoogtepunten geweest. En. Ja, natuurlijk het andere is bij Nieuw -Zeland, los dat het echt bijzonder ver weg is.

Het heeft nog iets vertrouwens, mensen spreken naar Engels en dergelijke. Het is best wel een ontwikkeld land. Maar dat ontwikkelde, dat zie je op heel veel plekken niet, omdat op de meeste plekken gewoon bijna niemand woont. Dus dat maakt het echt wel, ja, dat maakt het voor mij ook wel heel bijzondere reis in dat opzicht. Dat je gewoon alleen bent met de natuur. Het is niet alleen met andere mensen en de natuur, of dat je vanuit een bepaalde plek de natuur opzoekt, maar de natuur is overal en jij bent er toevallig. Dat maakt het hier wel echt heel uniek.

Zie je dan jezelf dat je te gast bent of dat je eigenlijk onderdeel bent van de natuur? Te gast als je er doorheen reist en onderdeel op het moment dat je stilstaat en gewoon ergens over nacht en dan zit je gewoon naast de rivier en dan kan er een vogel naast je zitten en die kijkt je aan en die kijkt die vogel aan en dan probeer je door te maken. Zou die vogel een hele dag aan denken? Dus dan word je vanzelf eigenlijk in je gedachte onderdeel van de natuur, maar dan moet je wel de tijd en de ruimte nemen om echt eventjes gewoon daar te zijn.

Dus zeker, zeker. Soms onderdeel van de natuur. Dat zijn de mooie momenten. En dan echt daar te zijn. We hebben het denk ik heel vaak met vakantie of periodes van ja, loslaten, werk loslaten. Maar hoe zorg je dan toch ervoor dat je er echt bent? Ik denk dingen om je heen waarnemen. Dus je kan zien is een, voelen is nog zo 'n zintuig.

om je heen kijken, ervaren, geluiden luisteren. Wat voor mij altijd wel werkt om ergens te zijn. Wat ik zeg is dat ik me gewoon ga inbilden van als ik hier nou een vis zou zijn, wat doe je dan de hele dag eigenlijk? dan probeer je eigenlijk al, dan zit je nog wel in je hoofd, maar dan zit je wel na te denken wat zou een vis doen? Totdat je echt wel respect krijgt voor de natuur en denkt van dit is echt wel, dit is gaaf, dit is een ecosysteem op zich. Het is dezelfde wereld, maar deze vis bijvoorbeeld die leeft in deze rivier, daar is hij heel zijn leven.

Die plant zich daarvoor en dergelijk is heel de cycle of life komt eigenlijk voorbij. Dus ja, voor dat je het weet, dan ben je in gedachten verzonken, maar gaat het wel om de omgeving om je heen. En ik denk dat dat voor mij wel is gewoon echt. Ja, gewoon stilstaan en bewust zijn weer eigenlijk bij de omgeving. Ja, en is dat dan ook iets wat je dan in Nederland weer probeert mee terug nemen? Of dat dat ook lukt of is dat toch lastig? In Nederland ben ik vaak wel bezoeker van natuur. Zo eerlijk is dat ook wel.

Ik ben heel toevallig vorige week heel spontaan toen was eigenlijk een aardig regenachtige dag en ik zag, en zag het op een gegeven helemaal blauw worden. Toen ben ik gewoon naar het strand gegaan en heb ik daar gewoon eerst een half uur gelopen en toen ben ik gewoon gaan zitten. En toen ben ik gewoon naar de golven gaan kijken. Het was 9 uur s 'avonds op een zondagavond. Het had de hele dag geregend. was helemaal niemand daardoor. Ik verwachtte dat de rest dacht van nou, het de hele dag al geregend. Ik blijf wel thuis. Maar dan toch gewoon op pad gaan.

En dan de meters naar het strand toe, als ik over nadenk, was ik een bezoeker. Allemaal kleine kikkerdjes die daar het pad over aan steken waren. Dan word je al een beetje getriggerd van, als ik hier niet geweest was, dan had ik dit niet meegemaakt. Dan zit je op het strand en dan kijk je om je heen en dan zie je in de verte de golven, ziet de windturbines draaien. En voor je dat je het weet, 5 minuten later ben je met je gedachten weer gewoon in de ene kant in je hoofd. Maar tegelijkertijd is het ook heel erg gewoon om je heen van, wat gebeurt hier en wat is dit eigenlijk mooi?

Ja, als dan over reizen hebben, voor mij is het strand het zou het zijn niet eens 10 kilometer afstand. Kan ik hetzelfde gevoel ook hier krijgen. Maar dan moet je je wel er toe zetten of dan moet je wel die stap maken om dat op te zoeken. Ja, die stap zetten en dan toch ook echt los kunnen laten. Dus gedachte is dat je niet terug gehaald wordt naar werk of wat je morgen moet doen, of wat je in de rest van de week moet doen, maar echt gewoon daar zijn.

Zeker, dat kan misschien voor mensen wat tegenstrijdig klinken. Wat ik zeg elke keer, mijn voorbeeld is als ik ergens wil zijn, dan doe ik dat vanuit mijn hoofd. Maar ik merk gewoon dat ik zelf wel heel erg, ja, doorgaans wel een rationeel persoon ben. Dus mijn hoofd staat altijd wel aan. Maar ik merk wel dat als ik, als ik ook mijn gedachten loslaat, dan is het voor mij nog steeds een manier. Dus dat doe ik vanuit mijn hoofd, maar dan laat ik die eigenlijk los en dan blend ik nog steeds eigenlijk in de omgeving. En dan komt het gevoel daarna vanzelf van dat je gewoon, je voelt alles. Je voelt je kleding, je voelt je aanhaling heel duidelijk. Dus je wordt daardoor veel erg.

bewuster nogmaals. Dat komt dan bij mij vanzelf en dat zal voor iedereen anders zijn. Sommige mensen zijn misschien heel erg vanuit het gevoel en dat ze vanuit denken van dit is, dat voelen ze zich gewoon van dit is strand wat lekker en dat ze daardoor opeens hun gedachten los kunnen laten. Nou voor mij werkt het de andere kant op maar beide leiden denk ik tot hetzelfde resultaat en dat ze gewoon zijn en dat kan ook hieromdoek. Zeker, zeker, zeker, zeker. Nou dit is natuurlijk wel één les. De tweede vraag die we altijd doen was

belangrijkste levensles die je van een reis hebt meegenomen. dat is zo 'n hele mooie natuurlijk, de reis, dus of je nou op het strand staat in Panama of dan in hier in Scheveningen. kan eigenlijk hetzelfde effect opbrengen, maar wat is er nog eentje die je te binnen schiet? Nou, de tweede die mij te binnen schiet, dat is er eentje waar ik eigenlijk niet heel erg bewust over na moet denken, die is me altijd bijgebleven, is dat de ferry tussen het Noorde Eiland en het Zuidereiland in Nieuw -Zeeland, hun slogan is de reis is de bestemming.

En dat is natuurlijk een thema wat wel vaak in deze podcast is teruggekomen. Maar dat is 100 procent waard. De reis op zich. Je kan allemaal dingen meemaken en dergelijke, maar het blijft gewoon een bepaalde mindset van jezelf overgeven. Openstaan voor nieuwe ervaringen. Connectie maken met mensen. Gewoon eens een praatje maken. Of het nou is van hoe gaat het met je? Ook mensen die niet kent. Dat maakt het voor mij helemaal gewoon zo leuk.

Ik denk gewoon connectie met het leven om je heen. denk dat dat een hele goede is en bewust genieten. Dat zijn denk mijn twee hoofddingen die ik meeleem van de reis en dus ook overal weer naar Nederland. Nu is het einde van de zomer ook weer naar Nederland meenemen. Ja, echt dat bewust genieten en inderdaad alles als onderdeel zien van de reis en ook alle stappen die je moet nemen om dan weer op een volgende plek te komen. hoort allemaal bij. 100 procent. Kijk, als ik... of je nou...

bijvoorbeeld op de bus aan het wachten ben in het buitenland nogmaals. Ja, dat doe ik een stuk makkelijker dan in Nederland. Daar denk je van, leuk, die bus komt hier, dan kijk je om je heen. Wat is hier dan te zien? En dan misschien als iemand ook op de bus aan het wachten is, dan doe je er gewoon een praatje mee. Dus ja, 100 procent alles is daar, is gewoon onderdeel van de reis. Moet ik wel weer zeggen als je daar voor openstaat. kan me ook wel eens, weet wel wel welke reis was dat ook weer, dat ik toen ziek was geworden. was toen in Costa Rica.

Daar ging alles langs me heen. probeerde we toen de de de bus. Toen hebben we zelfs de taxi een keer gepakt in plaats van de bus. Want dan zouden we er sneller zijn. volgens mij werden we elkaar opgelicht. Dus zijn we halverwege, maar gewoon uitgestapt. Zij ervan, joh, als dit de metatarief is, geloof ik wel. En ja, dan zijn dat momenten die wat minder zijn. Maar als ik er nu over nadenken en nogmaals, dat hoort er ook gewoon bij. Maar ik denk gewoon die mijn zit is wel belangrijk dat je openstaat gewoon voor nieuwe dingen. Dan dan maak je ze ook mee.

Dus ook als je vooraf opzoekt. Ik weet, we hebben 24 uur in de bus gezeten. 27 uur in bus was dat mij van Buenos Aires naar Córdoba. Ja, natuurlijk in Nederland denken we al van, als ik een uurtje moet rijden naar een vriend van mijn familie of zo, dan vind ik het al heel wat. Eigenlijk moet je die uren niet tellen in de buitenland, want de tijd beleef je anders. Omdat je alles nieuw is. Is dat iets wat je ook zegt? Dat tijd is eigenlijk een hele andere dimensie als je op reis bent.

Ja, maar dat komt denk ik ook omdat je jezelf meer de tijd gunt. Je gaat naar een nieuwe locatie. Nou, vooral met die bus. weet wel dat wij, wij zaten bijvoorbeeld bij 27 uur in de bus. En dat was wel gek, want je stapt om 2 uur middags in de bus. En een dag later stop je om 5 uur en stap je uit. Maar ik weet dat we na 27 uur niet het idee hadden, we moeten die bus uit. Hoe langer we in die bus zaten, hoe minder we dachten van, we moeten echt die bus uit, want misschien zijn we er eindelijk. Nee, je vindt een manier.

waarin het ook in die bus leuk is. Dus je begint grapjes te maken, je begint samen naar muziek te luisteren, je begint over bepaalde dingen te praten met elkaar. Dus nogmaals, ja, waar je ook bent, gaat de verbinding aan met de opgeving, hoe die dan is. onze kleine wereld die we daar hadden was, wij zaten ergens achter in de bus met z 'n tweeën. Ja, gaat gesprek aan en kijk wel waar het heen gaat. En wij hebben natuurlijk altijd wel wat geneigd om spelletjes te verzinnen, om zelf gewoon met dingen op te komen, dus vanuit niks eigenlijk iets maken.

Ja, dat is ook onderdeel van de reis. Ja, ja. Ja, ken jij ook? Nou ja, zeker. Kijk, ik denk, en dat denk ik ook altijd hier, van ja, we staan soms even in de file en dat dat dan een soort van... Ja, ik kan niet zeggen dat de file mooi is, maar soms sta je in de file en dan is een supermooie zonsondergang. Soms is er file en je ziet zeg de herfstbladeren, weet de rode kleuren ontstaan, zeg maar. En probeer ik wel...

Als we terug zijn van de reis merk ik dat ik dat heel makkelijk vast kan houden. Dat ik denk van, die meid zit er soms schiet dat er te begin. Maar als je wel met die ogen open kan kijken, dan kan je door je eigen stad lopen. Dan kan je denken, ik ben al tien jaar door deze stad gelopen. Maar ik zie nu opeens nog een extra beeldje wat verwerkt is in een gebouw. Of ik zie opeens hoe een dak eruit ziet. Of ik zie opeens een stuk kunst waar ik eigenlijk altijd langs mee gefietst, omdat ik zo gefixeerd ben op waar ik naartoe ga.

Dus heel erg focussen op de bestemming in plaats van op de reis van, ik ben ook ergens onderweg naartoe en dat is ook onderdeel daarvan. Dus die is voor mij altijd, ja, ik denk, probeer dat toch vast te houden. Want als je, ja, is het verschil tussen kijken en zien. En als je soort van kijkt, dan kijk je ook naar je doel. Maar zien is eigenlijk breder kunnen kijken naar alles wat er op je pad kan komen. En ik denk dat dat op een reis een stuk natuurlijker gaat, omdat je misschien ook minder die tijdstruk hebt. Maar tegelijkertijd denk ik dat het ook een hele natuurlijke manier is voor ons als mens. denk, ja, vroeger leef je toch

Ik viel tussen de jungle en de hutjes en waren we één met de natuur en lieten we ook gewoon komen wat er moest. En dat moest niet zo heel veel. Je moest voedsel vinden en dat is ongeveer het enige en daar moet alles voor wijken. Daarna heb je gewoon heel veel tijd om rond de campfire te zitten en waarschijnlijk mooie verhalen te delen zoals we nu hier doen. Zeker, zeker. Nee dat klopt zeker hoor. Ik kan me ook wel voorstellen dat je zegt dat je de eerste maanden makkelijker bij je houdt dan daarna. Ja daarom is het zo belangrijk om gewoon bewust te zijn van jezelf. Probeer dat vakantiegevoel mee te nemen.

En ook wat je zegt, John, gewoon soms lekker de natuur in en dergelijke, dat kan je wel helpen. Gewoon een andere omgeving kan je helpen en dan nogmaals, dan moet je wel zien en niet kijken. Ja, ja, exact, exact, Ja, en als je dan toch weer terug bent in Nederland, wat waardeer je dan wel aan? Het eerste wat in mijn daggedachte komt is familie en vrienden die er gewoon weer zijn. Kijk, dat één van de leukes, één van de redenen dat

Ik heb in een vrij diverse gezelschap in de tijd gereisd van studiematen tot collega's tot een partner tot familie, broer. Mooi voorbeeld. Is toch altijd leuk om bepaalde ervaringen te delen met mensen. dat is hetzelfde dat familiegevoel wat ik op vakantie waardeer als ik dat om me heen zie. Waardeer ik dat ook gewoon in Nederland als ik weer terug ben om dat gevoel dan ook gewoon tot uit kom en gewoon af te spreken en gewoon weer samen te zijn. Dus dan is het ook hetzelfde dat misschien op vakantie nu.

Het voldoende is door gewoon in het buitenland te zijn of, dat kan ook, je kan toen niet eens in het buitenland te zijn. Nogmaals wat ik zei, 10 kilometer afstand van de strand, daar kan je ook gewoon je eigen plek vinden. En dat geldt denk ik ook gewoon voor in Nederland zijn. Gewoon samen zijn is dan weer voldoende. dus dan ben je gewoon, spreken wij een avond af, dan zitten we op het dak terras of we lopen een rondje in het Haagse Bosch. Ja, dat is ook weer heel veel waard.

Dus ik denk dat vooral voor mij de mensen om me heen zijn wat mij altijd weer terugbrengt naar Nederland als wereldburger. en nu is het 27 augustus live. Zomervakantie voor de meeste voorbij. zijn misschien nog een paar gelukkigen die nog lekker op vakantie gaan. Wat ga je nu zelf meenemen? Weer beetje richting tweede helft van het jaar. Hij is eigenlijk al lang bezig, maar de laatste paar maatjes van het jaar.

Zeker, Nou, het is een goede test voor mij. ga toevallig nu net, als dit live is, toen had ik net terug van Japan. Tegen een halve week. En wat ik hoop mee te nemen daarvan is dus gewoon iets minder te plannen. Ik moet zeggen dat het de laatste tijd al stuk, ook voor de vakantie eigenlijk al een stuk beter gaat. En gewoon ruimte laten voor die spontaniteit. Zoek locaties op die je niet gewend bent. Een voorbeeld ervan bedoel ik dan het natuur. Ik bedoel, en ik woon erin, woon ik in een bepaalde wijk.

Uiteindelijk ken je die omgeving, maar pak eens de fiets en fiets 10 kilometer een bepaalde kant op en dan je zien dat je allemaal andere dingen ziet. Dus ik denk dat een combinatie is van jezelf de tijd geven en gewoon naar nieuwe plekken toe gaan. Dat zorgt ervoor dat ik weer in de mindset en in de modus kom om weer te zien in plaats van te kijken. Ja, dus ook in eigen land kan je gewoon heel veel verkennen. 100 procent, 100 procent, zeker.

Als je er voor open staat nogmaals, ik 10 kilometer fiets, want ik denk van nou, moet 10 kilometer fietsen, dus ik maak een rondje en ik ben daarna weer thuis, dan heb ik nog steeds niks gezien. Als ik misschien 5 kilometer fiets en ik ga op een bepaalde plek even zitten op een bankje en ik zit daar een kwartier en ik fiets dan die 5 kilometer weer terug, dan heb je dat heel erg anders, zou je dat ervaren. En dat ben ik altijd wel geneigd om te doen. Ja, maar dat klinkt heel makkelijk, maar er is nog het verschil tussen moeten en willen.

Hoe doorbreek je dat? Dat je gewoon wilt en niet iets doet omdat het moet? Nogmaals, ik denk dat het goed is om te realiseren voor een mens, dat geldt in ieder voor mezelf, van waar ligt mijn echte behoefte? De reden dat ik zo kan genieten van reizen is dus ook blijkbaar omdat iets wat heel anders is iets mij aantrekt. Dat hoeft denk ik al niet voor iedereen het geval te zijn. Dus ik ben eigenlijk op zoek naar iets wat heel anders is. Dat anders kan je dus ook, wat ik zeg, kan je ook dicht bij huis vinden. Maar er zijn ook mensen die graag een broodje croquette eten in Spanje.

Zeker, zeker. En dat is ook prima natuurlijk. 100 procent. En dat boodschokket kan je ook op inscheveningen halen. Dan ben je ook omringd door vakantiegevoel. Voor mij is het toch altijd wel terug gaan naar de kern en naar de basis van waar heb ik echt behoefte aan. En dan moet die behoefte sterk genoeg Dus daar begint het bij. Dus wil je iets echt, dan zou je er voor gaan. En wil je iets half, dan zal je toch wel geneigd, dan zal je merken denk ik dat het toch niet altijd gebeurt. En dan is de vraag van, als je een paar keer merkt dat

dat je ervan baalt of dat je het jammer vindt dat je toch niet in situatie bent gegaan dan verwacht ik zelf dat als je het lang genoeg niet doet dat het misschien vanzelf gaat jeuken dat je denkt nu moet ik het echt weer een keer doen en dan is het gewoon dan heb je weer die feedback nodig van joh dit was zo fijn hetzelfde als ik ga hardlopen kijk ik meestal vooraf enorm tegenop tijdens het hardlopen vind ik het nog erger maar daarna kan ik er enorm van genieten dus dat is als je en dan als je jezelf er een paar keer maar toe zet en dan probeert die feedback te krijgen van jezelf van joh als

gevoel daarna maar goed genoeg blijft hangen. Dan ga je vanzelf weer nog een keer hard lopen. ja, het beste zijn is gewoon doen. Begin een keer met doen en ervaren hoe het je brengt wat je naar op zoek En ik kan me voorstellen dat dat dit bij in dit geval zeker het geval is. Ja, ja. Dus toch ook dat verkennen en dat niet alleen op reis toe, maar je bent altijd op reis ook als je thuis bent. Zeker, zeker. Ja, ja. En nou weet ik van je dat je zelf niet per se echt nog

Ja, reisdromen hebben met een paar mensen gespeeld. je een half jaar mag designen qua reis, hoe zou je hem vormgeven? Je hebt zelf wel een aantal keer mogen doen. Je zegt ook, mensen bijzonder. En nu met Mar als Colombiaanse, vind je dat dan ook mooi op zo 'n manier dan ook haar familie daar in Colombia te leren kennen? Is dat op een andere manier dan reizen, dat je met een andere cultuur in contact komt? 100 procent, ja, zeker. Kijk, je kan ergens op bezoek zijn en je kan ergens onderdeel van zijn. Dat is misschien hetzelfde als zien en kijken. Is daar een mooie analogie van.

Daar word ik gewoon met open armen ontvangen en merk je gewoon dat je dat je merkt hoe de mensen daar leven, hoe de mensen waar ze daarmee over praten. Dus of je nou verjaardag ben aan van Borrel, dan kom je er vanzelf achter. Wat speelt er in dit land? Wat houdt mensen bezig en wat vinden mensen fijn? Dus ja, nee, zeker. Ik. Ja, dat brengt dat brengt me ook heel veel. En kijk een halve. Ik begin altijd glimlachen. Een halve reis kan ik altijd nog ontwerpen, maar ik denk dat bij mij het fijnste voor mezelf dat het.

Het moet niet meer. alles wat ik nu nog bezoek is bonus. Dat voelt echt als bonus. Maar goed, wie weet in de toekomst komt er nog een keer een half jaar aan en dan zal er vast het mooie programma of een indicatief programma uitrollen. kan ook betekenen dat ik gewoon een vliegticket ergens heen boek en weet, ik wil over een half jaar in ieder weer terug zijn. Dat klinkt ook weer heel verleidelijk. Zo ambitieus heb ik nog nooit gereisd. Het was altijd wel dat ik in ieder geval een begin en een eindplek wist.

was de eindbestemming was altijd wel bekend. Ja, dat klinkt op zich ook wel interessant, omdat het een keer niet niet zo te hebben, maar alleen een tijdsperiode bijvoorbeeld te hebben of helemaal geen tijdsperiode. Maar ja, zeker. Elke reis heeft wat. Dus ook op bezoek gaan naar familie in het buitenland. Dat brengt je ook zeker zeker een hoop. Ja, mooi om daar ook onderdeel van te zijn. Als er dan toch nog één plekje te verleden dat je denkt van daar zou ik toch nog wel een keertje graag willen zijn. Antarctica. Ja.

Nee, is als ik een lijstje, mensen hebben vaak als ik zeg, ik ga naar deze locatie, die locatie staat echt op mijn lijstje. Wat ik zeg, ik heb daar niet meer echt iets van. Maar ik zou het zelf heel gaaf vinden om een manier te vinden om Antarctica te bezoeken. Om mee te maken hoe het eigenlijk is zonder de mensen om me heen. En dat natuurlijk lastig, omdat dat is niet iets wat je eventjes doet. Daar moet je eerst bijna 25 uur naar het Zuid -Uksepuntje van Zuid -Amerika. Dan moet je nog de boot pakken voor ongeveer 10 dagen meestal.

Dat is niet wat je zo maar doet, dat blijft het mysterieuze erbij. Dat misschien gebeurt het nooit en dan is het ook oké. Misschien gebeurt het wel en dan is het geweldig. En allebei de opties zijn goed. Nou ja, Chris heeft het in aflevering vier, heeft hij het natuurlijk mogen beleven, maar het integreert mij inderdaad ook nog wel om toch dat mee te maken. Maar denk ook mooie van dromen dat ze niet altijd uit hoeven komen en zeker met zoveel mooie plekken die we al gezien hebben, zijn we daar al gezegend mee. Klinkt dan zo, maar zo voelt het wel.

Zeker, 100 procent. Dat is heel uniek geweest. Fijn dat we een manier gevonden hebben om dat mogelijk te maken. En tegelijkertijd moet je dat koesteren en zeker niet van lief nemen. En dan toch nog kleine stap als allerlaatste voordat we reisthema gaan afsluiten. Reizen hoeven niet duur te zijn, heb ik het ook eerder over gehad. Waar leef je dan op in als je toch een reis wil maken en je hebt wat minder budget?

Voor mij leef je nergens voorin. denk dat ik als ik kijk naar de reizen die ik gemaakt heb en echt de avontuurlijke reizen of het nou is hostel hoppen in Zuid -Oost -Azië voor het was een half jaar. Ja dan sliepen we soms voor accommodaties voor 2, 3 dollar. Er zat er nog een bijt bij ook. Dan voel je je bijna schuldig. Maar goed dat is wat daar de kosten bij waren.

Ik heb zelf gelukkig als ik kijk naar een accommodatie, standaard is daarin niet heel hoog. Het moet een bed zijn en moet wel schoon zijn. Dat helpt uiteraard wel. Ik denk tegelijkertijd met eten vind ik juist. Dat wordt altijd wel in mijn omgeving, dat altijd wel grappig. Voor mij is een bord met kip en rijst en groente zeg maar gewoon relatief basic. Daar kan ik misschien het meest van genieten van allemaal.

Dus ik denk dat je het als je het hebt over misschien waar je moet in moet leveren zijn de attracties. Dus de dingen die je ziet, de benzinswaardigheden en dergelijke. Daar zou je zeker op moet inleveren. Maar daar staat tegenover juist weer die ervaring met mensen gewoon door de stad lopen in plaats van dat je in bepaalde deal tour zit. Dus in plaats van weet ik het een hop -on op of bus. Pak je een lanefiets of ga je met een tuk tuk stapje in. Alle mogelijkheden zijn daar. Dus ik denk zelf.

Ja, je zou niet eens hoeven inleveren in dat opzicht. Je krijgt gewoon een andere reis. Dus daar moet je van bewust zijn. Je levert comfort in en dan is de vraag hoeveel comfort je hoort. Dus een goedkope reis kan je ook rijker maken? Zeker. denk dat elke reis als het is rijker maakt dan dat je weg gaat ongeacht wat de prijs daarvan is. Helemaal goed. Helemaal goed. Thanks Tho. Ik zie wel leuk dat je er vandaag was. Zeker. In gelijk. Leuk om erbij te zijn. En mooi om onderdeel te zijn ook van jouw reis. En zowel fysieke reizen als deze podcastreis. Dus kijk uit naar de volgende aflevering.

Helemaal goed, helemaal goed. Super. We hebben het vandaag gehad met Thomas om niet altijd werk thuis te laten als je op vakantie gaat, maar net zo belangrijk om vakantie weer mee naar huis te nemen. Dat zit hem in stukje spontaniteit. Ook blijven vakantie in je eigen land. En dat kan in het bos bij jou om de hoek of als je aan de strand woont, ook in de buurt. Probeer je de momenten te zijn en een stukje bewustzijn te pakken. Volgende week starten met een nieuw thema. We gaan wel gewoon door. We hebben wel een thema waar we een soort van brug gaan vormen. We gaan het met John hebben.

over de innovaties uit China die langzaam al heel de wereld aan het veroveren Daarnaast gaan we het ook met hem hebben over de cultuurverschillen tussen oost en west en hoe we van elkaar kunnen leren. Heel mooie voortgang met een stukje verkenning wat daar ook weer voort gaat komen. In ieder geval voor nu bedankt en voor iedereen die op vakantie gaat geniet ervan en als je thuis bent blijf ook lekker genieten van je nieuwe reis weer hier. Hoi hoi!

Remco van Riet (59:07)
Inno -lation, een manier van leven waar experimenteren voor verrassingen zorgt. Wat is jou voor een experiment?